அட....புவனாவின் கண் போகஸ் ஆகும் முன் திரும்ப அந்தக் கை மறைந்தது. ஆனால் அதற்கு முன் அவள் கண்ணில் பட்டதெல்லாம் மயிரடர்ந்த ஒரு பெரிய திடமான ஆணின் கை ஒன்று அவ்வளவு தான். திரும்ப கண்கட்டு வித்தை போல அந்தக் கை கூட்டத்துள் மறைந்தது. இந்த கண்ணாமூச்சி விளையாட்டில் அவளுக்கும் இப்போது ஆர்வம் வந்தது. கொஞ்ச நேரம் எதையும் கவனிக்காதவள் போல அவள் வெளியே வேடிக்கை பார்க்கத் தொடங்கினாள். இவள் வேளியே வேடிக்கை பார்ப்பதாய் பாசாங்கு செய்த அடுத்த வினாடி மாயாஜாலமாய் அந்தக் கை திரும்பத் தோன்றி அவளைத் தொட்டது இப்போது அவளின் தாவணி மூடி இருந்த இடுப்பின் இன்னோரு பக்கத்தை. தாவணி முந்தானையை தன் உடலைச் சுற்றி இழுத்து மூடி பாவெனத்திறந்திருக்கும் தன் வெள்ளை இடுப்பில் பாவாடை சுருக்கில் நுழைத்துச் சொருகி இருந்தாள் புவனா. அந்தக் கை இப்போது ஒற்றையாய் இழுத்து மூடி இடுப்பை மறைத்திருக்கும் வழவழத்த தாவணி துணியின் மேலாக அவளது இள இஞ்சி இடையை வருடியது. தலையத் திருப்பாமல், கண்களை நகர்த்தாமல் சன்னமாய் தன் இடது கை மடக்கி இடுப்பில் சொருகி இருந்த தாவணி முனையை அவள் உருவி விட அந்த இடுப்பின் வழவழப்பில் ஒரு வினாடி கூட தாமதிக்காத தாவணி தவழ்ந்து இறங்கி மடங்கி அவள் உடலை சுற்றி இருந்த சுற்றில் இருந்து விலகி பின்னால் சடைக்கு அடியில் அவள் புட்டத்திற்கு மேலாய்த் தொங்கத் தொடங்க இப்போது அந்த மாயவிக் கைகளில் சடாரென பட்ட சில் இடுப்பின் பரிசத்தில் அந்தக் கை அப்படியே திகைத்து நிற்க "ஆகா...அப்படி வா வழிக்கு. மாட்டிகிட்டயா?" என மனதுள் குதூகலித்தபடி அவள் பட்டென திரும்ப இப்போது அந்த இடையின் எதிர்பாரா ஸ்பரிசத்தில் மெஸ்மரிஸத்தில் தனை மறந்து நின்ற அந்த கையின் சொந்தக் காரனைப் பார்த்தே விட்டாள் புவனா.
முகமெல்லாம் வியர்த்திருக்க, கட்டுக் கடங்கா டென்சனுடன் அவளைத் தொட்டுக் கொண்டிருந்தது அவள் நினைத்தது போல அந்த ஆபீஸ் போகும் அசமஞ்சமோ அல்லது பக்கத்தில் இருக்கும் கட்டழகு கல்லூரி வாலிபனோ அல்ல. இவர்கள் இருவரின் இடையிலும் நின்றிருந்த அந்த கிராமத்து முரட்டுப் பேர்வழி தான். எப்படியும் அவனைப் பார்க்க 45 வயதாவது இருக்கும் எனத் தெரிந்தது. மக்கிய நிறத்தில் வேட்டியும், அதே நிறத்தில் முண்டா காட்டும் சட்டையும் போட்டு தலையில் முண்டாசு கட்டி இருந்தான். பார்த்தாலே தெரிந்தது உழைத்து உழைத்து உரம் ஏறிய உடம்பு என்று. கரணை கரணையாய் கைகளும், தடித்த புஜங்களும் கொண்டு பொசு பொசுவென பார்க்கும் இடமெல்லாம் முடிக்காடு மண்டி இருக்க, இரண்டொரு நாளாய் வழிக்காத முகமும், செதுக்கி வைத்தாற் போல தெளிவான முக வெட்டும் கொண்டு இருந்த அவனின் வயதை பறை சாற்றியதே அவனின் தலையிலும் கன்னக்கதுப்புகளிலும் இருந்த நரைக்கத் தொடங்கி இருந்த முடிகள் தான். அடுத்து பஸ் ஒரு திருப்பத்தில் திரும்பி குலுங்கி கடினாமய் பிரேக் போட்டு ஒரு பஸ் ஸ்டாப்பில் நின்று சிலரை வெளித்தள்ளி இன்னும் சிலரை ஏற்றிக் கொண்டு திரும்ப புறப்பட்ட போது அந்த ஆள் எப்படியோ நகர்ந்து இப்போது புவனாவின் நேர் பின்னே வந்து விட்டான்.
அவனுக்கு வசதியாக புவனா தாவணி முனையை எடுத்து விட்டதைக் கொண்டோ இல்லை, அவளது முகத்தில் தெரிந்த உன்மத்தப் புன்னகை கொண்டோ, முடை அடித்த பசுவை உணர்ந்து நெருங்கும் காளையாய் அவன் அவளுக்குப் பின்னால் சரியாக தன்னை நிறுத்திக் கொண்டான். முன் பின் தெரியாப் பெண்ணிடம் அவளின் சிலிர்ப்புகளையும் சின்னச் சின்ன அசைவுகளையும் கொண்டே கொண்டே சரியாய் கணிக்கும் அவனுடன் படுத்தால் எப்படி இருக்கும் என்ற அசிங்கமான எண்ணம் புவனாவுள் அடக்க முடியாமல் எழுந்தது. இப்போது அவனின் கைகள் அந்தக் கூட்ட நெரிசலில் வேறு யாரும் அறியாவண்ணம் அவளின் பின்பக்க மேட்டில் பதிந்து இருந்தன. அவன் அந்தக் கூட்ட நெரிசலைப் பயன்படுத்தித் தன் கைகளால் கம்பியையோ சீட்டினையோ எதையும் பிடிக்காமல் கூட்ட நெரிசலை தன்னை விழ விடாமல் இருக்கச் செய்து கொண்டு இரண்டு உள்ளங் கைகளையும் அவளின் பின்பக்கம் பொறுத்தி இருந்தான். மெல்ல கொத்தாய்ப் பிடித்து ஒரு கசக்கு. அவளின் உடல் சிலிர்த்தது. அவள் அணிந்திருந்த தாவணி, பாவாடை மற்றும் பேண்ட்டி இவை எல்லாம் தாண்டி அவன் கையின் முரட்டுத்தனத்தினை அவளின் புட்டச் சதைகல் உணரும் வண்ணம் இருந்தது அவனது பிடி. கைக்கொன்றாய் அவன் அவளின் புட்டம் பற்றி இருக்க அவனது தடித்த இரு கை பெரு விரல்களும் அவளின் குண்டிசதைப் பிளவில் உராய்ந்தது. மெல்ல உராய்ந்து பிடித்து பிடித்து விட்டபடி அவனின் கைகள் இன்னும் இன்னும் கீழே இறங்க இப்போது அவனின் கைகள் அவளின் புட்டம் முடிந்து தொடை தொடங்கும் இடத்தைப் பற்றி இருக்க அவனது பெருவிரல்கள் இப்போது அழுத்தமாய் அவளின் குதப் பிளவின் கீழே மன்மத ஓடை தொடங்கும் இடத்தில் இடிக்க அவளுள் சுரக்கத் தொடங்கியது.
அவள் தன் மூச்சினை உள்ளிழுத்து தன்னுடலை நடுங்க விடாமல் செய்ய பிரம்மப் பிரயத்தனம் செய்தாள். இப்போது அவனது பெரு விரல்கள் அவளது பிளவில் நெருடத் தொடங்க அவளது உடல் அவளையும் அறியாமல் அசையாமல்; இருந்து இன்பம் அனுபவிக்க வேண்டும் அவளது இச்சையையும் மீறி இப்போது நெளிந்து கொடுக்க அவனின் கைகள் பக்குவமாய் விலகின. திரும்பி அவனைப் பார்த்து 'கையை எடுக்காதடா முட்டாள். மெல்ல எனக்கு கூசாம நோண்டு' என கத்தத் தோன்றியது புவனாவுக்கு. ஆனால் என்ன செய்ய?இப்போது அவளின் காதருகே அவன் முகம். அவன் மேலிருந்து வீசிய வீரியமான உழைப்பாளியின் வியர்வை வாசம் அவள் நாசி நிறைத்து அவளுள் இன்னும் காமத்தை கிளறியது. அவன் மேலிருந்து வியர்வை வாசம் மட்டுமல்ல. வேறு ஏதோ வாசமும் அடித்தது. கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் அந்த வாசம் முகர்ந்து பிரித்து ஆராய்ந்த அவளின் மூளை சொன்னது அட இது பச்சக் கடலைக்காய் வாசம். அவன் கட்டாயம் ஏதோ கடலைக்காட்டில் வேலை பார்ப்பவனாய்த் தான் இருக்க வேண்டும். பல பல கலோன், வாசனை திரவியங்களை விட அவனின் வியர்வையும் அவன் மேலிருந்து வீசிய பச்சைக் கடலைக் காயின் வாசமும் அவளுள் இருந்த ஆதி மனித மற்றும் காம மிருக இச்சையை தூண்டியது. இப்போது பஸ் பிரேக் பிடித்த போது அவளின் பின்னால்....அவளின் பின்னால்....அடப்பாவி...அடப்பாவி.....ஆண்டவா...நெசந் தானா? உண்மையிலேயே இவ்ளோ பெரிசால்லாம் இருக்குமா? இது....சே..சே. அவன் காட்டு வேலைக்கு கொண்டு போகும் ஏதாவது மம்பட்டி [மண் வெட்டி] கழியாத்தான் இருக்கும். ஆமா மம்பட்டிக் கழிய இங்க அவன் காலிடுக்குல ஏன் வச்சிருக்கான். அப்ப இது அதுதானா???
பாதி பயமும் மீதி கிளர்ச்சியும் சேர்ந்து அவளுக்கு இப்போது மாத விடாய் நேரம் வழிவது போல வழியத் தொடங்கியது. ஆனால் அவளுக்கு கட்டாயம் தெரியும் இது மாத விடாய் அல்ல. பின்னே இப்ப்த்தானே 10 நாள் முன்னாடி வந்தது. அப்ப இது அவளின் காமச்சுரபி தான் என அவளுக்குத் தெளிவாய்ப் புரிந்தது. ஆனால் அந்தச் சுரப்பினை உறிஞ்சிக் கொள்ள கேர்�பிரியோ அல்லது மெல்லிய வழிசல் நாட்களை சமாளிக்க அவள் வைத்திருக்கும் முட்டுத் துணியோ அவளின் தொடை இடுக்கில் இல்லாத காரணத்தால் சடுதியில் அவளின் பேண்ட்டி ஊறி நனையத் தொடங்கி கொஞ்சம் தொடை இடுக்கில் கசகசப்பாய் வழியத் தொடங்கிதை அவளால் உணர முடிந்தது. பாவாடை நனைந்து கறையாகி தாவணியில் பட்டு பார்த்தாலே தெரியும் அளவுக்கு கரை ஆகி விடுமோ என்ற கவலை அவளுள் எழுந்தது. ஆம் ...அவ்வளவு பெருக்கு. இப்போது அவனின் உடல் முழுதும் இவளின் முத்கின் மேலும் பின் புறமும் படிந்திருக்க, அவளின் புட்டத்தில் இடித்தது மம்பட்டிக் கழியல்ல,பின்னால் நிற்கும் மம்பட்டியானின் கழி என புவனாவுக்குப் புரிந்தது. ஒரு பக்கம்சுகமாய் கிளர்ச்சியாய் இருந்தாலும், இவ்ளோ பெரிச நம்மளால தாங்க முடியமா என்ற அர்த்தமற்ற பயம் எழுந்ததையும் புவனா உணர்ந்தாள். இந்தக் கூட்டத்தில் யாரும் பார்க்க முடியாது என்றாலும், அவள் ம் கலவரத்துடன் சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள். ம்ஹீம். யாரும் கவனிக்கவில்லை. இருவருமே கொஞ்சம் கூட துணிகளை விலக்காமல் சும்மா தேய்த்தே இவ்வள்வு இன்பம் காண முடியுமா??? அவளுக்கு ஆச்சர்யமாய்த்தான் இருந்தது.
இப்படியே இடித்தலும் தடவலுமாய் வந்த பஸ் மதுரைக்குள் நுழையத் தொடங்கிய போது கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் கூட்டம் குறையத் தொடங்கியது. ஆனால் இன்னும் புவனாவும் அந்த கிராமத்தானும் விலக மனமின்றி கொஞ்சம் கொஞ்சம் தொட்டு இடித்து இவ்வுலகை மறந்து விளையாடிக் கொண்டிருந்த போது எதேச்சையாகத் தான் பார்த்தாள் புவனா. ராகவன் இப்போது சீட்டில் உட்கார்ந்து இல்லை. எழுந்து நின்று கொண்டிருக்கிறான் என. ஆமாம் 10 நிமிடங்களுக்கு முன் பஸ்சிலேறிய ஒரு பெரியவருக்குத் தன் சீட்டினை விட்டுத் தந்து எழுந்து நின்று கொண்டிருந்த ராகவன் எல்லாவற்றையும் பார்த்துக் கொண்டு தான் இருந்தான். பொங்கிய பாலில் தண்ணீர் தெளிக்க சட்டென அடங்குவது போல புவனாவின் காமம் அப்படியே அடங்கிப் போயிற்று. புவனாவின் மாற்றம் உணர்ந்த அந்த இடி மன்னனும் இனி ஒன்றும் தேறாது என முடிவெடுத்து விலக இப்போது புவனாவின் நாக்கு மற்றும் வாய் உலர்ந்தது பயத்தில். பார்த்திருப்பானோ? பார்த்திருந்தால் என்ன நினைப்பான்? அம்மாவிடம் ஏதும் சொல்லி விடுவானோ? நானும் அவன் மேல் விருப்பப்பட்டு உராய்ந்தது ராகவனுக்குத் தெரிந்திருக்குமோ? இப்படி ஒரு பக்கம். அட என்ன சுத்த பைத்தியக்காரத்தனமால்ல இருக்கு. அரண்டவங் கண்ணுக்கு இருண்டதெல்லாம் பேயிங்கற மாதிரி ஏன் இப்படி கெடந்து தவிக்கணும்? அட பாத்தாதான் என்ன கூட்டத்துல இதெல்லாம் சகஜம் தானே? இவன் சென்னைல கூட்டமே பாக்காதவனா என்னா? அப்படியே இவன் தப்பா நெனச்சா கூட அம்மா கிட்ட என்ன சொல்லுவான்? சித்தி சித்தி பஸ்ஸில அக்கா குண்டில ஒருத்தன் இடிச்சி கிட்டே வந்தான். அக்காவும் தோதா காட்டிகிட்டு இருந்தான்னா? இப்படி இன்னோரு பக்கம்.
அவ மொதல்ல நெனச்சது சரிதான். ராகவன் ரொம்ப நேரமா அவங்கள பாத்துகிட்டு தான் இருக்கான். அக்கா முன்னாடி நகர்றதுன்னா நகர்ந்திருக்கலாம். ஆனா அவ அடிச்சி வச்ச செலயாட்டாம் நல்லா தோதா குண்டிய பின்னாடி இருக்குறவனுக்கு காட்டி கிட்டுல்ல இருக்கா? அவ மூஞ்சிய பாத்தாலே தெரிஞ்சது. அவ இத ரசிக்கிறான்னு. பின்னே கீழுதட்ட கடிச்சிகிட்டு கண் சொருவ வேற யாரும் பாக்காத மாதிரி மூஞ்சிய குனிஞ்சிகிட்டாலும், ராகவன் பாத்துட்டான். ராஜாஜி ஆஸ்பத்திரிகிட்ட அவனை அக்கா இறங்கச் சொல்ல ரெண்டு பேரும் இறங்கினாங்க. ரெண்டு பேரும் மூஞ்சிய சாதாரணமா வச்சிக்க முயற்சி செஞ்சாலும் பாம்பின் கால் பாம்பறியுங்கறா மாதிரி ரெண்டு பேரு கள்ள மனசுக்குள்ளேயும் குறு குறுப்பு.
"ராகவா. எனக்கு மதியானத்துக்கு மேலே இருக்குற கிளாஸ் எல்லாம் போரு. உன் �பிரண்ட பாத்துட்டு வேணும்னா என் காலேஜிக்கு போன் பண்ணி நீ எந்தம்பி பேசுறேன். உன்னிய அவசரமா கூட்டி போகணும்னு சொன்னா நானு பிரின்சிகிட்ட அத சாக்கா வச்சி பெர்மிஷன் வாங்கி கிட்டு உன் கூட வந்து மதுர சுத்திக் காட்ட வாரதுன்னா வாரேன்'
சரிக்கா என ராகவன் மெடிக்கல் காலேஜ் பக்கமும் இவள் தன் காலேஜ் பக்கமும் போனார்கள்.
ராகவன் மனசெல்லாம் அவன் ராத்திரி புவனாக்கா தூங்கும் போது பார்த்ததும் பின் அவள் தன் கீழுதடை கடித்துக் கொண்டு அந்த கிராமத்தானுடன் உரசிக் கொண்டிருந்ததும் தான் இருந்தது. அவன் ஒரு முறை அந்தக் கிராமத்தானின் கை அக்காவின் சூத்தை பிடித்து கசக்கிக் கொண்டிருந்ததைப் பார்த்தான். அப்படியென்றால் அக்கா சரியான சூட்டில் தான் இருக்கிறாள். நமக்கு ஒரு சான்ஸ் கிடைக்குமா? அடச்சீ. என்ன ஒரு புத்தி?என்னதான் இருக்கட்டும் அவ உனக்கு அக்கா முறைடா. மனச்சாட்சி இடித்தது. இடித்த மனச்சாட்சியை அவன் கண்டிருந்த காட்சிகள் தூக்கிப் போட்டு ஒரே மிதியாக மிதித்து காமச்சகதிக்குள் தள்ளிப் புதைத்தது. அவனது நண்பனை மருத்துவக் கல்லூரியில் போய் பார்த்துவிட்டு அவனுடன் சேர்ந்து பக்கத்திலேயே இருக்கும் காந்தி மியூசியம் சுற்றி விட்டு கிளம்பிய போது மணி கிட்டத்தட்ட 12:30 ஆகி விட்டது. அவனுக்கு அக்கா கூப்பிடச் சொன்னது நினைவுக்கு வந்து அவள் கொடுத்திருந்த நம்பர் கூப்பிட்டு அக்காவுடன் பேசினான். அக்கா அவனை ஆட்டோ பிடித்துக் கொண்டு மீனாட்சி காலேஜ் வாசலுக்கு வரச்சொன்னாள். இவன் போன போது அவள் இவனுக்காக வாசலில் காத்திருந்தாள். இருவரும் ஒரு ஹோட்டல் போய் சாப்பிட்டார்கள். சாப்பாடு ஆனதும் அக்கா கேட்டாள்.
"என்ன பிளான்டா உனக்கு? காந்தி மியூசியம் போவமா?"
"இப்பத்தான் என் பிரண்டோட போய் வந்தேன்க்கா"
"அப்படின்னா இப்ப மீனாட்சியம்மன் கோவில் நடை சாத்தி இருக்கும். திருமலை நாயக்கர் மஹாலும் பூட்டி இருக்கும். திருப்பரங்க்குன்றம் தான் போகலாம். அங்கயும் கோவில் சாத்தி தான் இருக்கும். இந்த வெயில்ல போய் அந்த மொட்டைப் பாறையில் ஒக்காந்து என்ன பண்ண? பேசாம ஏதாவது படத்துக்கு போவமா?"
அவனுக்கும் இந்த ஐடியா சரியாகப்பட்டது. கிளம்பி பக்கத்தில் இருந்த ஒரு ஏசி தியேட்டருக்குப் போனார்கள். இங்கிலீஷ் படம் "தி ஹவுஸ் ஆப் யெஸ்" [The House of Yes]. ஒண்ணும் லேட்டஸ்ட் ஹாலிவுட் சூப்பர் ஹிட்டெல்லாம் கிடையாது. அவ்ளோ லேட்டாக 2 மணிக்கு மேல் படம் போடுவது இந்த தியேட்டரில் தான். மேலும் பஸ் ஸ்டாண்ட்டு பக்கம் தியேட்டர் இருந்து. இவர்கள் போன போது இன்னும் படம் போடவில்லை என்றாலும் லைட் எல்லாம் அணைத்து விளம்பரம் போட்டிருந்தார்கள். கதவு திறந்ததும் சில்லென ஏசி காற்று முகத்தில் அடித்தது. பின்னால் கதவு மூடவும் ஏற்பட்ட இருட்டுக்குப் பழகாத இவர்களின் கண்கள் ரெண்டும் சுத்தமாக குருடானது போல ஆக இருவரும் ஒருவர் கையை ஒருவர் ஆதரவாய்ப் பற்றிக் கொண்டனர்.
சுவரோரம் ராகவனும், இந்தப் பக்கம் புவனாவும் ஒரு நிமிடம் அந்த இருட்டுக்கு கண் பழகும் வரை காத்திருந்தனர். இப்போது புவனா இடது பக்கம் திரும்பி சீட் தேட முற்பட அவளின் காலில் அந்தப்பக்கம் இருந்த சீட் இடித்து எப்படியோ நிதானம் தவறி முன்னால் தலை குப்புற விழத் தெரிந்தாள். நல்ல வேளை ராகவன் அந்தப் பக்கம் இருந்ததால் கீழே விழாமல் தப்பித்தாள். புவனா மேலே விழுந்த வேகத்தில், ராகவன் தடுமாறி பின்னால் சாய்ந்து சுவற்றில் முதுகு பதித்து நிற்க அவன் மாரில் புவனா சாய்ந்திருந்தாள். தப்பு தப்பு தப்பு. புவனாவின் பெருத்த முலைகள் சாய்ந்திருந்தன. இதற்கு முன்னால் ராகவன் சென்னை பிடிசி கூட்ட நெரிசலில் அப்படி இப்படி முலைகளைப் ஸ்பர்சித்திருந்தாலும் இது மாதிரி எதுவும் இல்லை. அம்மாடியோவ். சும்மா கொளக் மொளுக்கென அவனுக்கும் அவளுக்கும் இடையில் புவனாவின் பெருத்த முலைகள் ததும்பின. ததும்பினாலும், அதன் திண்மை அவனை அசர வைத்தது. அதற்கும் மேல் அவள் மேலிருந்து வீசிய வாசம். அப்பப்பா. அவள் தலையில் வைத்திருந்த மதுரை குண்டு மல்லியும், அவளின் மேலிருந்து வீசிய பவுடர் வாசமும், வியர்வை வாசமும் கலந்து அவனுக்குள் அன்று காலை அவன் பஸ்சில் அக்கா தடவப்படுவதைப் பார்த்தது, முதல் நாளிரவு அக்கா தூங்கும் போது பார்த்தது என பல நினைவுகளைத் தூண்ட கிறங்கினான்.
அக்கா தான் முதலில் தன்னிலை அடைந்தாள். "சாரிடா. இருட்டுல இந்த சீட்டு கால்ல தட்டிருச்சி"
"அடி ஏதும் படலேயேக்கா?"
"இல்லடா"
இருவருக்கும் இப்போது இருட்டிற்கு கண் பழகி விட சீட் பார்த்து உட்கார்ந்தார்கள். வார நாள் அதுவும் மேட்னி என்பதால் ரொம்ப கூட்டம் ஒன்றும் இல்லை. இவர்கல் உட்கார்ந்திருந்த வரிசையில் இவர்கள் மட்டுமே இருந்தார்கள். இடைவெளை வரை எல்லாம் ஒழுங்காய்த்தான் இருந்தது. இடைவேளையில் ராக்வன் டாய்லெட் பேய் விட்டு வரும் போதே படம் போட்டு விட்டிருந்தார்கள். கொஞ்ச நேரத்தில் ராகவன் புவனா பக்கம் குனிந்து குடிக்க ஏதாவது வாங்கி வரவா என அவள் காதருகில் கேட்கும் சாக்கில் தன் கையைத் தூக்கி அவள் சேரில் முதுகில் போட்டான். ஏசி சில்லென ஓடிக் கொண்டிருக்க படம் ஓட ஓட மெல்ல ராகவன் இன்னும் இன்னும் அவள் மேல் சரிந்தான். படத்தின் கதை கொஞ்சம் வில்லங்கமாய்த்தான் இருந்தது. இரட்டைக் குழந்தைகளில் ஒன்று ஆண். மற்றது பெண். இந்த அக்கா தம்பிக்கிடையே ஏற்படும் ஈர்ப்பு. அக்கா தம்பியின் மேல் கொஞ்சம் ஆசை கலந்த வெறியாகவே உள்ளாள். நேரம் கிடைகும் போதெல்லாம் தம்பியை மயக்கவும் முயற்சிக்கிறாள். ஒரு வழியாய் காலேஜ் போகும் தம்பி தன் கேர்ள் பிரண்டுடன் வீடு திரும்பி தான் அவளைத்தான் கல்யாணம் செய்து கொள்ளப் போவதாகச் சொல்ல இதனால் தம்பியின் மேல் கிறுக்குத்தனமான ஆசை கொண்ட அக்கா கொலை வெறி கொள்கிறாள் என கதை போக பார்த்துக் கொண்டிருந்த அக்காவும் தம்பியும் ஒரு மார்க்கம் ஆனார்கள்.
No comments:
Post a Comment