31 March 2015

கவிதா சித்தி - பாகம் 06 - காமக்கதைகள்

தன் சித்தியின் புண்டையிலிருந்து வந்த அரோமா வாசனை கார்த்திக்கின் மூளைக்குள் ஏறி அவனை வெறி கொள்ள வைத்தது. இரண்டு கைகளாலும் பிடித்து விரித்தவுடன் பூவிதழ்கள் தனித் தனியாக மலர்ந்தன. விரிந்த இதழ்களை அப்படியே கொத்தாக தன் உதடுகளால் கவ்வி சுவைத்தான்.

"ஹா.... கார்..த்தி.... ராஜா..... கண்ணு..... என...க்கு.... உயிரே.... போ...குதே...டா..." ருக்மணி சித்தி பிதற்றினாள். பின்னர் நக்கத் தொடங்கினான். ருக்மணி சித்தியின் புண்டையிலிருந்து தேன் வழிந்து கொண்டிருந்தது. அதை அப்படியே நாக்கால் உறிஞ்சி சுவைத்தான். ருக்மணி தன் இடுப்பில் இரண்டு கைகளையும் கொடுத்து மேலே தூக்கினாள். கார்த்திக் நக்கிக் கொண்டே கை விரல்களால் தன் சித்தியின் பெண்மை முழுவதும் தடவி கோதினான். மேலேயிருந்த மொட்டு கிளந்தெழுவது தெரிந்தது. சமயம் வந்ததை உணர்ந்த கார்த்திக் தன் நுனி நாக்கால் மொட்டை தீண்டினான். அவ்வளவுதான். ருக்மணி சித்தி,

"ஓ... கா..ர்த்தி..... ஹ¥ம்..... ஹா.... ஹா..... ம்ம்ம்ம்ம்...... ஹா....." என்று குரலை உயர்த்தி கத்தினாள். எதிர்பாராமல் கிடைத்த உடலுறவு சுகம் அவளை திக்கு முக்காட வைத்தது. அவள் குரல் உயர உயர கார்த்திக்கும், நக்கிக் கொண்டே,

"ம்ம்ம்ம்...... ஹ¥ம்ம்ம்ம்ம்..... ஹ¥ம்..." என்று ஹ¥ங்காரமிட்டான். மீண்டும் மீண்டும் தன் காதலி சித்தியின் சிதி மொட்டை கார்த்திக் தீண்டி தீண்டி அவளை இன்ப எல்லைக்கே கொண்டு சென்றான். ருக்மணி கார்த்திக்கின் தலையை விட்டு விட்டு பெட்ஷீட்டை இழுத்தாள். பின்னர் மீண்டும் அவன் தலையைப் பிடித்துக் கொண்டாள். அவன் தலைமுடிகளை கற்றாக பிடித்து இழுத்தாள். பின்னர் ஆசையுடன் கோதி விட்டாள்.கார்த்திக் நாக்கை சுருட்டி தன் சித்தி கூதியின் ஓட்டையின் உள்ளே விட்டு புணர்ந்தான். நாக்கால் புணரும்போது கை விரல்களால் அவள் புண்டை இதழ்களை தடவி விட்டான். விரல்களால் தடவி தடவி மலர் மொட்டை அடைந்ததும் அதை பிடித்து நீவினான். ருக்மணி ஹ¥ங்காரமிட்டுக் கொண்டு எழுந்தாள். வெறி கொண்டவள் போல அவனைப் பிடித்து கட்டிலில் தள்ளி அவன் இடுப்பின் மேல் ஏறி உட்கார்ந்தாள். இடது கையால் அவன் தண்டைப் பிடித்து வலது கையால் அவள் புண்டையை விரித்து பொசிஷன் செய்து கொண்டாள். உள்ளே செருகுவதற்குப் முன் அவன் தண்டை முன்னும் பின்னும் ஆட்டி தன் புண்டை வெடிப்பு முழுவதும் தடவிக் கொண்டாள். பின்னர் சரியாக ஓட்டை வாசலில் வைத்து பொறுமையாக அமுக்கினாள். கார்த்திக்கின் பூலாயுதம் உள்ளே போகப் போக அவளுக்கு தன்னுல் முழுவதும் அவன் பூலால் நிறைத்துக் கொண்டதைப் போல உணர்ந்தாள்.

அதன் பிறகு கார்த்திக்கும், ருக்மணியும் சேர்ந்து முயங்கினார்கள். கார்த்திக் கை நீட்டி குலுங்கும் அவள் முலைகளை பிடித்து பிசைந்தான். முலைக் காம்புகளை அழுத்தி நிமிட்டினான். ருக்மணி தன் வயதை மறந்து குதித்தாள். கார்த்திக்கின் உடல் சூடாகியது.

"சித்தி.... இன்னும் வேகமா... கு..த்துங்க... சித்தி...." என்று அரற்றினான். ருக்மணி இன்னும் வேகமாக ஏறி இறங்கி குத்தத் தொடங்கினாள். அந்த அறை அவர்களுடைய காம மூச்சு சப்தத்துடன் 'ச்சப்பக்....ப்ளக்.... ச்சப்பக்... ப்ளக்'என்று புணரும் சப்தத்தாலும் நிறைந்தது. அவளுக்கு மூச்சு வாங்கியது. அதன் இடையில் கூட

"இப்ப... நல்லா...யிருக்கா....? போதுமா.... ராஜா....?" என்று கூவினாள்.

அடுத்த ஐந்து நிமிஷத்தில் கார்த்திக்கின் உடல் முறுக்கியது. ருக்மணிக்கும் உடல் மேகத்தில் மிதப்பது போல இருந்தது. அவளுக்கு கண்கள் இருட்டிக் கொண்டே வந்தது. தான் எங்கே இருக்கிறோம் என்பதை மறந்தாள்! என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறோம் என்பதையும் மறந்தாள்! மனதும் உடலும் மறந்தன!

"ஹா.... ஹ¥ம்..... ஹா.... கா...ர்த்தி...." திக்கித் திணறிக் கொண்டே கார்த்திக்கின் மேல் சாய்ந்தாள். கார்த்திக்குக்கும் அதே நேரத்தில் உச்ச கட்டம் வந்தது. தன் மேல் சாய்ந்த ருக்மணி சித்தியை அப்படியே அணைத்துக் கொண்டு இடுப்பை மட்டும் தூக்கி தன் விந்தை அவளுடைய புண்டையில் பீய்ச்சினான்.

"சித்...தீ.... ருக்கு... சி..த்தீ...." என்று அவனும் குரலை உயர்த்தி கத்தினான். இருவரும் ஆனந்தத்தின் எல்லைக்கே சென்றார்கள்.

இருட்டு ஹாலில் உட்கார்ந்திருந்த கவிதா 'நல்ல வேளை. சந்த்ரு இந்த சமயத்தில் இங்கு இல்லாமலிருந்ததே நல்லதாகப் போயிற்று.' என்று நினைத்தாள். இல்லையென்றால் இதுகள் இரண்டும் போடும் இந்த சத்தத்திற்கு என்ன பதில் சொல்லியிருக்க முடியும். இதுகளை விட்டால் ஊரையே கூட்டி விடுங்கள் போல என்றும் நினைத்தாள். மாமா குடித்து விட்டு வந்ததும் நல்லதே!

உள்ளிருந்து வந்த சத்தத்தை வைத்தே அவர்கள் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள் என்று அவளால் யூகிக்க முடிந்தது. அங்கே முக்கலும், முனகலும் ஆரம்பித்த உடனே அவளுக்கும் தொடை நடுவில் நம நம வென்று ஆகியது. என்ன செய்வது? இதுவரை அவள் தன் கையை உபயோகித்ததில்லை. அதற்கு அவசியமே இல்லாமல் கார்த்திக்கும் அவளும் போதும் போதும் என்றளவுக்கு காம சுகம் அனுபவித்திருக்கிறார்கள். ஆனால் இன்றைய சூழ்நிலையே வேறு. ஹாலில்சோபாவில் உட்கார்ந்து சத்தத்தை கேட்டுக் கொண்டிருந்தவளால் ஒரு கட்டத்துக்கு மேல் அடக்க முடியவில்லை. அவளுடைய வலது கை தானாக நைட்டியை மேலே தூக்கியது. போட்டிருந்த ஜட்டியை கொஞ்சமாக விலக்கி அதை தடவி கொடுத்தாள். அப்புறம் 'சே... வேண்டாம்' என்று நினைத்து எழுந்தாள். கதவருகில் போய் நின்று உள்ளிருந்து வந்த சத்தத்தை உற்றுக் கேட்டாள். அவர்கள் பேசுவது சரியாக கேட்கவில்லை. ஆனால் முக்கல் முனகல்கள், ஹ¥ங்காரம் நன்றாகவே கேட்டது. மீண்டும் அவள் கை நைட்டியை மேலே தூக்கியது. லேசான வேகத்தில் தேய்க்க ஆரம்பித்து அவர்களுடனே அவளும் சேர்ந்து தன் வேகத்தை கூட்டி அவர்கள் உச்சம் அடைந்த போது அவளும் உச்சம் அடைந்தாள். உச்சக் கட்ட சத்தம் வந்து அடங்கியதும் நடுங்கும் கால்களுடன் வீடியோவை நிறுத்தி விட்டு சிறிய அறைக்கு வந்து படுத்துக் கொண்டாள்.

அடுத்த நாள் காலை அவள் கண் விழித்த போது மணி ஐந்து. முன்னிரவு நடந்தது அத்தனையும் அவளுக்கு நினைவுக்கு வர சராலென்று எழுந்தாள். வெளியே வந்து சந்த்ருவின் அறைக்குச் சென்று கதவை லேசாக திறந்து பார்த்தாள். நல்ல வேளை... மாமா இன்னும் தூங்கிக் கொண்டிருந்தார். அதே வேகத்தில் தங்களுடைய அறைக்குப் போனாள். கதவை திறக்கும் முன் கொஞ்சம் யோசித்தாள். பரவாயில்லை, மாமா விழிக்கும் முன் அத்தையை அந்த அறையில் படுக்க வைக்க வேண்டும் என்று நினைத்து கதவை மெதுவாக மெதுவாக தட்டினாள். கதவு உடனே திறந்தது. ருக்மணி அத்தை நைட்டியுடன் நின்றிருந்தாள். கவிதாவைப் பார்த்ததும் அப்படியே அவளை தள்ளிக் கொண்டு வெளியே வந்தாள். கதவை மீண்டும் சாத்திவிட்டு கவிதாவைப் பார்த்தாள். அவளுக்கு வெட்கம் பிடுங்கி தின்றது. தலையில் வைத்திருந்த மல்லிகைச் சரம் காய்ந்து வெறும் நூலாக தொங்கிக் கொண்டிருந்தது. அவள் முகத்தில் திருப்தியான காமத்தை அனுபவித்த களை தெரிந்தது. இருந்தாலும் கண்களில் தூக்கமின்மை காரணமாக கொஞ்சம் களைப்பும் தெரிந்தது.

"என்ன... அத்தை.... எப்படி...?" கவிதா கண்ணை சிமிட்டி கேட்டாள்.

"சீ.... போடி..." அவளை தள்ளி விட்டு ருக்மணி சோபாவில் உட்கார்ந்தாள். கவிதாவும் அவள் பக்கத்தில் உட்கார்ந்து,

"உங்க பிள்ளை.... உங்களை ராத்திரி முழுசா தூங்க விடலை போலிருக்கு..."

ருக்மணி சட்டென்று கவிதாவை கட்டிப் பிடித்து அவள் கண்ணத்தில் அழுத்தமாக முத்தமிட்டு,

"என் வாழ்நாள் முழுக்க இதை மறக்க மாட்டேன்.. கவி... உனக்கு என்ன செஞ்சாலும் தகும்... கவி..." ருக்மணியின் கண்கள் கலங்கின. அப்படியே கவிதாவின் மேல் சாய்ந்து கொண்டாள்.

"ஐயோ... அத்தை... என்ன இது சின்ன பிள்ளையாட்டம்... அவருக்கும் ஆசை... உங்களுக்கும் ஆசை... எனக்கு இதுல ஒரு பிரச்சினையும் இல்ல... அப்புறம் என்ன...?" கவிதா ருக்மணி அத்தையை ஆதரவாக கட்டிப் பிடித்து தட்டிக் கொடுத்தாள்.

"நீங்க... போய் பல் தேய்ச்சிட்டு வாங்க... நான் கா·பி போட்டு வெக்கிறேன்..." கவிதா எழுந்து சமையலறைக்குப் போனதும் ருக்மணி சந்த்ருவின் அறைக்குச் சென்றாள்.

தனபால் மாமாவும், கார்த்திக்கும் சாதாராணமாக உட்கார்ந்து பேசிக் கொண்டிருந்ததை பார்த்த கவிதாவால் சிரிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை.

"என்ன திடீர்னு நீயா சிரிக்கிற...?" ருக்மணி கேட்டதும், கவிதா

"உங்க... ரெண்டு புருஷங்களும் ரொம்ப ஒத்துமையா பேசிக்கிட்டிருக்காங்க பாருங்க...." என்றாள்.

"அடியே... கவி... நீ வாயை வெச்சிகிட்டு சும்மான்னு இருக்க மாட்ட போலிருக்கு..." ருக்மணி கவிதாவை பொய்யாக அடித்தாள் .

ருக்மணி, தனபால் தம்பதியர் தங்கியிருந்த அந்த ஒரு வாரம், கார்த்திக், ருக்மணி தம்பதியருக்கும் சொர்க்கமாக போனது. விதம் விதமாக காமம் அனுபவித்தார்கள். சில நாட்கள் கார்த்திக் அலுவலகத்திலிருந்து மதியமே வந்துவிட, பகலிலும் அவர்களின் கச்சேரி களை கட்டியது. பத்து வருஷ மோகத்தை ஒரு வாரத்துக்குள் தீர்த்துக் கொள்ள முயன்றார்கள். அந்த வாரம் முழுவதும் கவிதா அவர்களுக்குத் தேவையான எல்லா வேலைகளையும் செய்தாள். நடுவில் ஒரு நாள் ருக்மணி,

"கவி... கேக்கறனேன்னு தப்பா நினைக்காத... கார்த்திக் என் மேல ஆசைப் பட்ட மாதிரி... சந்த்ரு...?" மேலும் தொடர கொஞ்சம் தயங்கினாள்.

"ஐயோ... அத்தை அதையேன்... கேக்கறீங்க...! நானே சொல்லனும்னு இருந்தேன்... நீங்களே கேட்டது நல்லதா போச்சு... சந்த்ரு என் மேல ஆசைப் பட்டானோ இருக்கோ... இல்லியோ.. உங்க பிள்ளை... என்னை உண்டு இல்லைன்னு பன்னிட்டார்..."

"என்னன்னு....?" ருக்மணியின் குரலில் ஆர்வமும், கொஞ்சம் திகிலும் தெரிந்தது. ருக்மணி அத்தையின் குரலில் இருந்த பயம் கவிதாவுக்கும் கொஞ்சம் லேசாக வயிற்றைக் கலக்கியது. கொஞ்சம் அதிகமாகவே போய் விட்டோமோ? இருந்தாலும் தைரியத்தை வரவழைத்துக் கொண்டு,

"அவருக்கு... சின்ன வயசில... கிடைக்காதது, அவனுக்காகவது கிடைக்கட்டும்னு... என்னை... அவங்கூட...." கவிதா முடிக்கவில்லை. கவிதாவுக்கு இருந்த தயக்கத்தையும், பயத்தையும் ருக்மணி புரிந்து கொண்டாள். கூடவே அவர்களுக்குள் 'அது' நடந்து விட்டதா இல்லையா என்று தெரிந்து கொள்ள அடக்க முடியாத ஆர்வமும் ஏற்பட்டது. அதனால் கவிதாவின் பயத்தை போக்க முகத்தில் கொஞ்சம் சிரிப்பபை வரவழைத்துக் கொண்டு,

"அடிப்பாவி.... முடிச்சிட்டியா....?" என்று அவளைக் கட்டிக் கொண்டாள். கவிதாவுக்கு 'அப்பாடா' என்றிருந்தது.

"ஐயோ... அத்தை சொல்றதைக் கேளுங்களேன்... இன்னும் இல்ல... இன்னும் முடியல..." ருக்மணி அத்தையை விலக்கி விட்டு,

"இவர்தான்... என்னை... அவனை எப்படியாவது வளைச்சிப்போடுன்னு... தினமும் தொந்திரவு பன்றார்..." கவிதா வெட்கத்துடன் சொன்னாள்.

"அடேங்கப்பா... புருஷனோட சுகத்துக்கு எதையும் செய்யற பொண்டாட்டி... பொண்டாட்டியோட சுகத்துக்கு அண்ணன் பையனையே... கூட்டி கொடுக்கற புருஷன்... சும்மா சொல்லக் கூடாதுடி... நீங்க ரெண்டு பேரும்... சரியான ஜோடிதான்... எப்படியோம்மா... இப்படியே ஒருத்தருக்கொருத்தர் நல்லபடியா புரிஞ்சிகிட்டு காலம் பூரா நல்லபடியா இருந்தா சரிதான்..." ருக்மணி மனப்பூர்வமாக வாழ்த்தினாள்.

"போங்க அத்தை...." கவிதா முகம் சிவந்து நாணினாள்.

"ஐயோ... வெக்கத்தைப் பாரு... அதுசரி... நீ சரின்னு சொல்லிட்ட இல்ல...! அவங்கூட பேசிட்டியா...?" கவிதாவுக்கும் சந்த்ருவுக்கும் உடலுறவு பற்றி எண்ணிய வேகத்தில் ருக்மணிக்கு உடலில் காமம் கலந்த சிலிர்ப்பு ஏற்பட்டது.

"நான்... ஒன்னும்.... எனக்காக.... செய்யல.... இதுல அவருக்குத்தான்... ரொம்ப இஷ்டம்..." கவிதாவுக்கு வெட்கம் பிடுங்கித் தின்றது. தலையை குனிந்து கொண்டு சொன்னாள்.

"கவி.... நானும் உன் வயசத் தாண்டி வந்தவதாண்டி... இந்த வயசிலயும் என் வெக்கத்தை விட்டு நீ சொன்னபடி நடந்து கிட்டேன்.... ஏன் தெரியுமா...? எனக்கும் ஆசை இருக்கு... எங்கிட்ட நீ ஒன்னும் மறைக்க வேணாம்... சந்த்ரு மேல உனக்கு கொஞ்சங்கூட இஷ்டமில்லயா...?" ருக்மணி கவிதாவின் மோவாயை பிடித்து தூக்கி மெதுவாக கேட்டாள்.

"அவர்... சொன்னதுக்கு... அப்புறம்தான்..." கவிதா இன்னும் வெட்கம் மாறாமல் சொன்னாள்.

"எப்படியோ.. இருக்கட்டும்... அது சரி... நீ அவங்கூட பேசிட்டியா...?" ருக்மணிக்கு தெரிந்து கொள்ளா விட்டால் தலை வெடித்து விடும் போல இருந்தது. கவிதாவுக்கு கொஞ்சம் தேவலை போல இருந்தது.

"இன்னும் இல்ல... அத்தை... ஆனா... சந்த்ருவுக்கு இஷ்டம்... இருக்கற மாதிரித்தான் தெரியுது...!" என்றாள்.

"இன்னும் அவங்கூட பேசலைங்கற... ஆனா அவனுக்கு இஷ்டம்னு சொல்ற... புரியலயே..." ருக்மணி கவிதாவை புதிராகப் பார்த்தாள். கவிதாவுக்கு மீண்டும் வெட்கம் வந்தது.

"ஒஹோ...ஹோ... எனக்கும்... கார்த்திக்குக்கும் நடந்த மாதிரி... பார்வையால பேசிகிட்டீங்க போல..." ருக்மணி சிரித்தாள். கவிதாவும் தலையாட்டிக் கொண்டே சிரித்தாள்.

"பரவாயில்ல... எனக்குத்தான் அந்த வயசுல கொடுத்து வெக்கல... நீ... நல்லா அனுபவிம்மா... சந்த்ரு ரொம்ப நல்ல பையன்... அவனால ஒரு பிரச்சினையும் இருக்காது.... நீ எங்கிட்ட சொன்ன இந்த விஷயம் வேற யாருக்கும் தெரியாது... உன் புருஷன் உட்பட..." கவிதாவுக்கு மிகுந்த சந்தோஷமாக இருந்தது.

ருக்மணி, தனபால் தம்பதியர் புறப்படும் நாளும் வந்தது. ருக்மணி புறப்படும்போது கவிதாவை கட்டியணைத்து முத்தம் கொடுத்தாள். கவிதா,

"மாமா மெட்ராஸ¤க்கு வர்ரப்பல்லாம் நீங்களும் வாங்க அத்தை. அவர் சந்தோஷமா இருக்கனும்... நீங்களும் சந்தோஷமா இருக்கனும்..."ருக்மணி நெகிழ்ந்து கவிதாவை மீண்டும் கட்டயணைத்துக் கொண்டாள்.

No comments:

Post a Comment