நான் சொன்னேனில்ல..... நாம்ப கொஞ்சம் கேரக்டர் மாறனதும் வழக்கமா இருக்கறத விட இன்னும் எஞ்சாய் பன்ன முடியும்னு..... நீ மட்டும் என்ன சும்மாவா... என்னோட சித்தியா மாறி அசத்திட்டியே.... என் செல்லம்...." என்று தன் மனைவியை கொஞ்சினான்.
"கொஞ்சினது போதும்.... விடுங்க.... நான் போய் வாஷ் பன்னனும்... குழந்தை எழுந்துடுவான்..." கவிதா கட்டிலை விட்டு இறங்கி பாத்ரூம் சென்றாள். கார்த்திக் உடலிலும் மனதிலும் உண்டாயிருந்த சுகத்தில் லயித்திருந்தான். கவிதா வந்ததும் அவனும் தன்னை சுத்தப் படுத்திக் கொண்டு மீண்டும் கட்டிலுக்கு வந்தான். கவிதா அதற்குள் ஒரு நைட்டியை அணிந்து கொண்டு குழந்தையை அணைத்து பாலூட்டிக் கொண்டிருந்தாள். குழந்தை பாதி தூக்கத்தில் பால் அருந்தி கொண்டிருந்தது. கார்த்திக் கைலியை கட்டிக் கோண்டு கவிதாவை அணைத்துக் கொண்டு படுத்தான்.
"ஏங்க.... மனசில.... உங்க சித்தி மேல இவ்வளவு ஆசைய வெச்சுகிட்டு.... ஏன் அப்பவே செய்யல....?"
"நீ.... என்ன பேசற... கவி... எனக்கு அப்போ பதினெட்டு வயசு.... இப்ப இருக்கற தைரியமும்... முதிர்ச்சியும் அப்ப இல்ல.... கூட்டு குடும்பம் வேற... வீட்டுல எப்பவும் யாராவது இருந்து கிட்டே இருப்பாங்க... சித்திக்கு என் மேல ஆசையின்னாலும் அவங்களுக்கும் அதே பிரச்சினைதான்... எப்படி முடியும்?...."
"பாவங்க நீங்க.... உங்க சித்திய நெனச்சி... நெனச்சி.... ரொம்ப ஏங்கி போயிருக்கீங்க... அட்லீஸ்ட் நீங்க ஏதாவது முயற்ச்சி பன்னியிருக்கனும்..."
"சுத்தமா ஒன்னுமே செய்யாம இருந்துட்டேன்னு சொல்ல முடியாது...." கார்த்திக் தயங்கினான்.
"அட... எனக்கு தெரியாத விஷயம் இன்னும் இருக்கா...? உங்க அட்வென்ட்ச்சரை சொல்லுங்க..." கவிதாவுக்கு உற்சாகம் பிறந்தது. குழந்தையை மெள்ள விலக்கி விட்டு அவன் பக்கம் திரும்பி படுத்தாள்.
"எப்பாவாவது சில சமயம் மொட்டை மாடில துணி காய போட சித்தி வரும்போது நான் படிச்சிட்டிருப்பேன்... நானும் சித்தியும் தனியா இருக்கற ஒரே சந்தர்ப்பம் அதுதான்.... ஆனா எங்க ரெண்டு பேருக்குமே தைரியம் இல்ல... சித்தி அவங்களோட புடவை முந்தாணையை கொஞ்சம் ஒதுக்கி காட்டுவாங்க... புடவையை தூக்கி இடுப்புல செருகி அவங்களோட தொடையையும் காட்டுவாங்க... நானும் சித்திக்கு ஹெல்ப் செய்யற மாதிரி என்னோட வாழைப்பழத்தோட நுனியை மட்டும் என்னோட கைலியை தூக்கி கட்டி அவங்களுக்கு காட்டுவேன். ரெண்டு பேரும் ஒன்னும் பேசிக்கலைன்னாலும் எங்க மனசுல இருக்கறது ரெண்டு பேருக்குமே தெரியும்... கொஞ்சம் சிரிப்பாங்க... அவ்வளவுதான்.... அதுக்கு மேல் போனதில்ல.... எப்பவாவது வீட்டுல யாருமே இல்லாத சந்தர்ப்பத்துல கொஞ்சம் நெருங்கி என் பக்கத்துல வந்து உட்காருவாங்க... ஒருவேளை அவங்க எனக்கு காட்டின சிக்னலோ என்னவோ... தெரியல..." கார்த்திக்கின் குரலில் உண்மையான ஏக்கமும், தாபமும் இருந்தது.
"அவங்களுக்கு லைப்ரரியிலிருந்து நான் தான் புக்ஸெல்லாம் எடுத்து கொடுப்பேன்... ஒரு தடவை ஏதோ நாவல் படிச்சிட்டு அதுல பர்டிகுலரா சில பேஜஸை என்னை படிக்கச் சொன்னாங்க... எனக்கு அப்ப அதப் படிச்சப்போ பெரிசா ஒன்னும் புரியல... ஆனா... மெட்ராஸ¤க்கு வந்து அதே நாவலை படிக்க ஒரு சான்ஸ் கெடச்சிது... அப்பதான் சித்தி என்ன சொல்ல வந்தாங்கன்னு புரிஞ்சுது... ஆனா... நான் ரொம்ப லேட்... இதே மாதிரி அஞ்சாறு தடவை எனக்கு சிக்னல் கொடுத்திருக்காங்க... ஆனா எனக்கு அப்ப கொஞ்சம் கூட தைரியம் கிடையாது.... வீட்டுலயும் அதுக்கு ஏத்த சூழ்நிலை இல்லை..."
"ச்சோ... ரொம்ப பாவங்க... நீங்க...தப்போ ரைட்டோ... மனசு ஆசைப் பட்டா அத செஞ்சுடனும்... இந்த மாதிரி வாழ்க்கை முழுசா ஏங்க கூடாதுங்க...."
"கவி... குட்டி... அதனாலதான் சொல்றேன்... எனக்கு அந்த வயசுல கிடைக்காத சுகம், நீயும் சந்த்ருவும் பண்ணினா இப்ப கிடைக்கும்... எனக்கு கிடைக்காத தனிமை உனக்கும் சந்த்ருவுக்கும் நிறையே கிடைச்சிருக்கு... என்னோட ஆசைய புரிஞ்சிகிட்ட பெரிய மனசும் உங்கிட்ட இருக்கு... எப்படியாவது சந்த்ருவை மடக்கி போட்டு... அவனோட சேர்ந்துரும்மா... எனக்கு ஜென்ம சாபல்யமே கிடைச்சிடும்..."
"ஐயையோ... நான் மாட்டேம்பா... நீங்க என்ன வேணுன்னாலும் சொல்லுங்க... இது மட்டும் வேண்டாம்... ஏற்கெனவே நான் நிறைய தடவை சொல்லிட்டேன்..." கவிதா முரண்டு பிடித்தாள். கார்த்திக் கவிதாவின் முகத்தை தன் கைகளில் ஏந்தி,
"பெட்ரூம்ல... எப்படி வேணுன்னாலும் இருக்கற.... நான் சொல்லாததையெல்லாம் செய்யற... இத மட்டும் எனக்காக செய்யக் கூடாதா.... ப்ளீஸ்... கவி..." என்று கொஞ்சினான்.
"ஐயோ... என்னால முடியாதுங்க... நான் அப்ரோச் பன்னி, அவன் மட்டும் 'சீ...ன்னு' என்னை உதறி தள்ளிட்டான்னா என்னால தாங்க முடியாதுங்க... அது மட்டுமில்ல... உங்க அண்ணாவுக்கும், அண்ணிக்கும் தெரிஞ்சா என்ன ஆகறது? நம்பள நம்பிதான அவனை இங்க தங்க வெச்சி படிக்க அனுமதிச்சிருக்காங்க... வேண்டாங்க.... அதுவுமில்லாம நான் உங்களுக்கு எப்படிங்க துரோகம் பன்னுவேன்?..."
"ஐயோ... கவி.... நான் என்ன அவன் முன்னால துணியெல்லாம் அவுத்து போட்டுட்டு 'வா...ன்னு' கூப்பிடவா சொல்றேன்... அவனுக்கு விருப்பமில்லைன்னா... விட்டுடு... அதுக்கு முன்னால அவனை கொஞ்சம் கொஞ்சமா உன் பக்கம் நீ இழுக்கனும்... அதுக்கு... நீதான் முயற்சி பன்னனும்... கவி.... கொஞ்சம் யோசனை பன்னிப்பார்.... நீ இன்னிக்கு என்னோட சித்தியா மாறி செய்யறப்போ உன்னோட முகத்துல தெரிஞ்ச சந்தோஷத்தை கண்கூடா பார்த்தேன். கற்பனையே இவ்ளோ சந்தோஷமா இருந்தா நிஜம் எவ்ளோ சந்தோஷமா இருக்கும்....?" கவியால் ஒன்றும் பேசமுடியவில்லை. உண்மைதான். இன்றைய கூடல் வித்தியாசமானதாகவும், அதிக இன்பம் பெறக்கூடியதாகவும் இருந்ததை அவளால் மறைக்க முடியவில்லை. அவளின் மனதின் ஓரத்தில் கொஞ்சம் ஆசை எட்டிப் பார்த்தது. கார்த்திக் அவள் மனதில் ஓடிய எண்ண அலைகளை புரிந்து கொண்டு தொடர்ந்து அடித்தான்.
"எனக்குத் தெரியாம நீ செய்யறதுதான் துரோகம். நாம்பளே பேசி முடிவு செஞ்சி செய்யறது இன்பம். கொஞ்சம் நெனச்சிப் பாரேன்... சந்த்ருவோட தண்டு உனக்கு உள்ளே போனா உனக்கு அது ஒரு தனியான அனுபவமா இருக்கும்.... நீ அவனுக்கு பால் கொடுத்தா.... எனக்கு இன்பம்... அவன் உன்னோட புண்டையில வாய் வெச்சி நக்கினான்னா.... அவனோட தண்டை உன்னோட வாயில வெச்சி நீ சப்பினா..." என்று சொல்லிக் கொண்டே தன் வலது கை நடுவிரலை அவள் வாயின் உள்ளே மெதுவாக நுழைத்தான். கார்த்திக்கின் பேச்சு அவளை உணர்ச்சி வசப் பட வைக்க, அவளுக்கு உடலெல்லாம் முறுக்கியது. தொடைகளின் நடுவில் 'நம.. நம' வென்று ஊறியது. தன் வாயின் உள்ளே சென்ற அவன் விரலை கவிதா அழகாக சப்பினாள். அவள் கை தன்னிச்சையாக அவனுடைய தண்டை தேடிச் சென்றது.
அதை இறுக்கிப் பிடித்து இழுத்தாள்.
"கவி... நீ ஒரு உண்மையான கேரக்டர்... கவி... உணர்ச்சி வசப் படறத மறைக்க விரும்பல பார்த்தியா? இதுதான் உங்கிட்ட எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சது கவி.... தயவு செஞ்சி என்னோட ஆசைய நிறவேத்தும்மா..." கார்த்திக்கும் அவளுடைய நைட்டியை தூக்கி அவள் பின்னழகை மெள்ள தடவி கொடுத்தான்.
"என்னங்க... நீங்க.... சந்த்ரு சின்ன குழந்தை மாதிரிங்க... ரொம்ப நல்ல பையங்க... அவங்கிட்ட போய் எப்படிங்க...?" கவிதா தோற்று விட்டாள் என்று கார்த்திக்குக்கு தெரிந்தது. தனது அஸ்திரங்களை தொடர்ந்து பிரயோகித்தான்.
"எங்க ·பேமிலி மெம்பர்ஸ் பத்தி எங்கிட்ட சொல்லாத... எனக்கு இருக்கற மாதிரிதான அவனுக்கும் ஆசை இருக்கும்? அவன் முகத்தைப் பார்க்கறதுக்குத்தான் சின்ன குழந்தை... அவனோட உடம்பை பார்த்தியா...?அவனைப் பார்த்தா யாராவது பத்தொன்பது வயசுன்னா சொல்லுவாங்க...?" ஒருவேளை என்னை விட பெருசா வெச்சுருப்பான்... அவன் நல்ல பையன் தான். அதனாலதான் அவங்கூட உறவு வெச்சுக்க சொல்றேன்.... நமக்கும் ஒரு சே·ப்டி இருக்கும் கவி... வெளியில யார்கிட்டயும் சொல்ல மாட்டான். அதெல்லாம் விடு.... இந்த வயசுல எல்லா பசங்களுக்கும் உன்ன மாதிரி ஒரு ஆண்டி மேல ஆசை வர்ரது நார்மலான விஷயம் தான...?" கார்த்திக் சொல்லிக்கொண்டே அவள் பின்னழகு ஒட்டையில் விரல் விட்டு நோண்டினான். கவிதா கவிழ்ந்து படுத்து அவனுக்கு உதவினாள்.
"சந்த்ரு... பார்க்கறதுக்குன்னா பெரிய மனுஷனா தெரியறான். ஆனா அவன் மனசளவுல குழந்தைங்க..." கவிதா தோற்றுக் கொண்டே வந்ததை கார்த்திக் நன்றாக உணர்ந்தான். கவிழ்ந்து படுத்திருந்த அவள் பின் ஓட்டை நன்றாக தெரியுமளவிற்கு அவள் இடுப்பை கொஞ்சம் தூக்கினான். பின்னர் பக்கத்திலேயெ இருந்த ட்ரெஸ்ஸிங் டேபிளில் இருந்த கிரீமை எடுத்து அவள் சூத்து ஓட்டை முழுவதும் நன்றாக தடவி விட்டான். பின்னர் தன் தடித்திருந்த தண்டை கையில் பிடித்து மெள்ள மெள்ள அதனுள்ளே நுழைத்தான். கவிதாவின் இடுப்பு நடுங்கியது.
"ஹா...ஹ¥ம்... மெதுவாங்க...." என்று அரற்றினாள்.
"கவி... குட்டி.... அவன் பெரிய மனுஷனா இல்லாம இருக்கலாம். ஆனா அவன் குழந்தையுமில்லை.... விடலைப் பையன்... நீ அவனுக்கு ஒன்ணொண்ணா சொல்லி கொடுத்து செஞ்சா... உனக்குத்தான் சுகம் நல்லா இருக்கும் கவி...." சொல்லிக் கொண்டே முன்னும் பின்னும் தன் தண்டை உள்ளே நுழைத்து அவளை புணர ஆரம்பித்தான். கொஞ்ச நேரத்தில் கவிதா உணர்ச்சி வேகத்தில்,
"சந்த்ரு..... சந்த்ரு.... இன்னும் முழுசா உள்ள போகவிட்டு வெளியே எடுடா கண்ணா.... சந்த்ரு..." என்று பெயர் மாற்றி அழைத்து அனத்தினாள். கார்த்திக்கும்
"சித்தி.... உங்க சூத்து... ரொம்ப அருமையா இருக்கு சித்தி.... ஹா....ஹ¥ம்..." என்று பிதற்றினான்.
அடுத்த ஐந்து நிமிஷத்தில் கார்த்திக் தன் விந்தை அவள் ஆசன வாயில் பீய்ச்சி அடித்தான். இருவரும் ஒருவரையொருவர் கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டு படுத்தனர். கார்த்திக் கவிதாவின் காதில்,
"எப்ப.... சந்த்ருவோட செய்யப் போற...?' என்று கேட்டான்.
"என்னது.... நான் இன்னும் ஓகேன்னு கூட சொல்லலியே...? நீங்க அதுக்குள்ள எப்பன்னு கேக்கறீங்க...?"
"சரி.... இப்ப ஓகேன்னு சொல்லு...."
"சீ..." கவிதா வெட்கத்தில் முகம் சிவந்து அவன் நெஞ்சில் தன் முகத்தை புதைத்துக் கொண்டாள்.
"இது.. போதும் கவி குட்டி.... இப்ப சொல்லு.... எப்ப?" சந்தோஷத்தில் கார்த்திக்கின் நெஞ்சு விம்மியது.
"என்னங்க.... சந்த்ருவோட முடிஞ்சதுக்கு அப்புறம் நீங்க என்னை தப்பா எடுத்துக்க கூடாது.... என்ன...?"
"சே... சே.... நீ அவனோட செஞ்சி முடிக்கலைன்னாதான் எனக்கு வருத்தம்.... இப்ப சொல்லு எப்ப...?"
"நீங்க.... அடுத்த ட்ரிப்... ஆடிட்டிங் எப்ப... வெளியூர் போவீங்க...? நீங்க வீட்டுல இருந்தா என்னாலயும் முடியாது... சந்த்ருவும் பயப்படுவான்.... நீங்க போகும்போது பார்க்கலாம்...." கார்த்திக் சட்டென்று அவள் புண்டையை இரண்டு கை விரல்களுக்கு இடையில் எடுத்து கிள்ளி,
"கள்ளி.... நான் இல்லாத சமயம் திருட்டுத் தனமா பன்னப் போறியா?" என்று கேட்டான்.
"ஐயோ... வலிக்குதுங்க.... விடுங்க... விடுங்க.... சீ... ரொம்ப மோசம் நீங்க..." வெட்கத்தில் அவள் முகம் நாணியது.
"கவி.... நாளையிலிருந்து உன்னோட ட்ரெஸ்ஸிங் பேட்டர்ன் மாறனும்... அவனோட ரொம்ப நெருங்கி பழகனும்.... அவன் மனசுல நல்லா ஆசைய கிளப்பற அளவுக்கு நெருங்கி பழகனும்...." கார்த்திக்கின் முகத்தில் தீவிரம் தெரிந்தது.
"என்ன பன்னனுமாம்?" ஒரு விடலைப் பையனை கவிழ்க்கும் யுக்தி தெரிந்திருந்தாலும் அதை தன் புருஷனே சொல்லி கேட்கும் போது உண்டாகும் இன்பத்தை கவிதா அறிய ஆரம்பித்திருந்தாள்.
"ரொம்ப ஈஸி.... எல்லாருக்குமே தெரியுமே.... ·பர்ஸ்ட் உன்னோட புடவை முந்தாணை இது ரெண்டுக்கும் நடுவுல நூல் மாதிரி இருக்கனும். கார்த்திக் அவள் பால் குடங்கள் இரண்டையும் பிடித்து அமுக்கினான்.
"ம்ம்... அப்புறம்....?" அவன் சொல்ல சொல்ல கவிதாவுக்கு ஒரு புதிய அனுபவத்தின் பரிமாணம் தெரிந்தது.
"அப்புறம் உன்னோட புடவை கொசுவம்... தொப்புளுக்கு கீழ நாலு இன்ச்சாவது இறங்கனும்.... நடக்கும் போது இது ரெண்டும் கொஞ்சமா குலுங்கனும்...." இன்னமும் அவள் மார்பழகை பதமாக பிடித்து அமுக்கினான்.
"ஐயோ... இத்தனை நாள் மூடி மறைச்சிட்டு... இப்ப எப்படித்தான் காட்டப் போறேனோ... தெரியலை..." கவிதா சிணுங்கினாள்.
"உன்னால செய்ய முடியும்டா கண்ணா.... ஆரம்பிசிட்டா.... அப்புறம் உன்னாலேயே நிறுத்த முடியாது.... முக்கியமா ஒன்னு.... நான் வீட்டுல பாத்ரூம்ல, பெட்ரூம்ல இருக்கும் போது நல்லாவே அவனுக்கு திறந்து காட்டு.... நானும் உங்க முன்னாடி இருக்கறப்போ... நல்லா மூடி மறைச்சிக்கோ.... எனக்குத் தெரியாம அவனுக்கு மட்டும் நீ காட்டற சிக்னல்னு அவனுக்கு நல்லா தெரியனும்.... நான் வீட்டுல இல்லைன்னா ரொம்ப தாராளாமாவே நடந்துக்கோ...."
"விட்டா.... செட்யூசிங் எப்படி பன்றதுன்னு க்ளாஸே எடுப்பீங்க போல இருக்கு...!"
"அவன் கூட அடிக்கடி ஷாப்பிங் போய் வா.... அப்பப்போ அவனை கிட்சனுக்கு கூப்பிடு... காய்கறி கட் பன்ன சொல்லு... அவன் உன்கூட ஒத்தாசை செய்யும்போது செல்லமா அவன் கண்ணத்துல, பின்னால தட்டி கொடு.... உன்னோட இன்னர்வேர் துணியெல்லாம் அவன் எதிர்லேயே மடிச்சி வை.... உன்னோட பிரா, ஜட்டியை பார்த்தாலே போதும்.... எந்த பையனுமே உன் காலடியில கிடப்பான்..."
"இதெல்லாம் செஞ்சிட்டா...?" கவிதா குழந்தை போல சந்தேகம் கேட்டாள்.
"இதெல்லாம் செஞ்சிட்டா உடனே அவன் கூட படுத்துக்க முடியாது.... அவன் முகத்துல தெரியற மாறுதலை நல்லா கவனி... நீ பார்க்காத சமயத்துல அவன் உன்னைப் பார்ப்பான்... உன்னைப் பார்க்கும்போதெல்லாம் எச்சில் கூட்டி விழுங்குவான்... அவன் முகத்துல நிச்சயம் ஏக்கம் தெரியும்... அடிக்கடி பாத்ரூம் போக ஆரம்பிப்பான்...."
"எதுக்கு....?" கவிதா உண்மையில் தெரியாமல்தான் கேட்டாள்.
"எதுக்கா...? இந்த மாதிரியெல்லாம் பன்னினா... எந்த பையனாலயும் தாங்க முடியாது.... உடனே லீக் பன்னனும்..." கார்த்திக் இதை சொன்னதும் கவிதாவால் சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை.
"ஏங்க... நீங்களும்... அதே மாதிரி... லீக் பன்னியிருக்கீங்களா....?"
"ஐயோ... அதையேன் கேக்கற...? சித்தியை நெனச்சி நான் லீக் பன்னாத நாளே கிடையாது.."
"அடுத்தது முக்கியமான ஒன்னு.... அவன் எதிர்லயே குழந்தைக்கு பால் கொடு.... அதப் பார்த்துட்டு அவன் உங்கிட்ட பால் குடிக்க ஏங்கனும்.... அடுத்தது.... நீ பாத்ரூமிலிருந்து குளிச்சிட்டு வரும்போது சிம்ப்ளா ஒரு டவலை மட்டும் கட்டிகிட்டு அவன் எதிர்ல எக்ஸிபிட் பன்னனும்... தொடையெல்லாம் பளீர்னு தெரியனும்.... உன்னோட ப்ரெஸ்ட்ல பாதி வெளியெ தெரியனும்... அதுதான் செட்யூசிங்கோட உச்ச கட்டம்..."
"சீ.... எப்படிங்க....?"
"செய்யனும்... செஞ்சித்தான் ஆகனும்.... இதையெல்லாம் விட ரொம்ப முக்கியமான விஷயம்.... நீ எப்பவும் அவன் கூட அன்பா, பாசத்தோட பழகனும்... முகத்துல கொஞ்சம்... மயக்கற சிரிப்பை எப்பவும் காட்டனும்...."
"ஐயோ... போதுமே... உங்க ட்ரெயினிங்.... மிச்சத்தை நாளைக்கு வெச்சுக்கலாம்... இப்ப தூங்குங்க..." என்று சொல்லி அவனை அத்துடன் நிறுத்தினாள். கவிதா தன் திட்டத்துக்கு சம்மதம் தெரிவித்த சந்தோஷத்திலும்,அன்று இரண்டு முறை விந்தை வெளியேற்றிய களைப்பிலும் கார்த்திக் சட்டென்று தூங்கிவிட்டான். ஆனால் கவிதாவால் தூங்க முடியவில்லை. கற்பனையில் நினைக்கும் போதே இன்பத்தை அள்ளி கொடுக்கும் தன் புருஷனின் திட்டப் படி எல்லாம் நடந்து முடிந்துவிட்டால் தனக்கு எவ்வளவு சுகம் உண்டாகும் என்ற கற்பனையில் மிதக்க ஆரம்பித்தாள். தன் கணவனே அவன் அண்ணன் பையனுடன் படுத்து சுகம் அனுபவி என்று வற்புறுத்தி ஏற்பாடு செய்யும் இந்த திட்டத்தின் சுகம் அவளுக்கு அப்போதே தித்திப்பாக இருந்தது. அந்த திட்டத்தில் தன் கணவனுக்கு சுகம் உண்டானாலும் அதனால் அதிகம் சுகப் படப் போவது தான்தான் என்ற நினைப்பு அவளுக்கு இன்னும் கிளு கிளுப்பு ஊட்டியது. உடம்பெல்லாம் கொஞ்சம் அலைபோல இன்பம் பரவியது. சத்ருவைப் பற்றி நினைத்தாள்.
சந்த்ரு நல்ல பையன் தான். கார்த்திக் சொன்னது போல நிச்சயம் இந்த விஷயத்தை வெளியே சொல்ல மாட்டான். அவனுக்கு வயது பத்தொன்பது என்று யாராலும் சட்டென்று சொல்லிவிடமுடியாது. நல்ல திடகாத்திரமான தேகம். சிவந்த நிறம். குழந்தை போன்ற பெண்மை சாயல் கொண்ட முகம். மீசை வளர்வதற்கான அறிகுறியே இன்னும் வரவில்லை. ரோஸ் நிற மெல்லிய உதடுகள். கொஞ்சம் ஒடுங்கின கண்ணங்கள். வெட்டி வைத்தது போன்ற அளவான மோவாய். கூரிய மூக்கு. லேசான சுருள் முடியுடன் வாகாக படிய வாரிய தலைமுடி. அவனுடைய முகம் கிரேக்க சிற்பத்தில் வரும் ஆணைப் போல நல்ல வடிவத்துடன் இருக்கும். நிறைய உடற்பயிற்சியும், கால் பந்து விளையாட்டும் அவன் தேகத்தை நல்ல கட்டுடன் வைத்திருந்தன. உறுதியான தோள்கள், அகன்ற மார்புகள், உள்ளடங்கிய வயிறு, கொஞ்சம் உப்பலான பிருஷ்டங்கள், வடிவான உறுதியான தொடைகள் என்று சந்த்ரு பார்ப்பதற்கு ஒரு முழு ஆண் பிள்ளையை ஞாபகமூட்டினான்.
இதையெல்லாம் விட அவனுடைய நல்ல குணமும், மரியாதையுடன் பழகும் பாங்கும் அவனை யாருக்கும் பிடிக்கும். படிப்பிலும் நன்றாக தேர்ச்சி பெற்றவன். இவ்வளவு அழகுள்ள நல்ல ஆண்பிள்ளையுடன் உடலுறவு கொள்ள புருஷனே வற்புறுத்தும் போது ஏன் கூடாது?
இந்த அளவுக்கு பரந்த மனப்பாண்மை உள்ள புருஷனுக்கு என்ன கைமாறு செய்வது என்றும் யோசித்தாள். அவள் மனதிலும் ஒரு திட்டம் உருவானது.
கொஞ்ச நாட்களாக சித்தி ஏன் வித்தியாசமாக நடந்து கொள்கிறாள் என்று சந்த்ருவுக்குப் புரியவில்லை. முதலில் சந்த்ரு கவனித்த விஷயம் கொஞ்ச நாட்களாக சித்தப்பா வீட்டுக்கு தாமதமாக வருவது. இந்த இரண்டு வருஷங்கள் இல்லாத வேலைபளு இப்போது எப்படி வந்தது? ஒருவேளை சமீபத்தில் சித்தப்பாவுக்கு கிடைத்த உயர்பதவிதான் காரணமா? ஆடிடிங் ஜெனரல் ஆபீஸில் அப்படி என்ன அதிக வேலை இருக்கக் கூடும்? அடுத்தது சித்தி ஷாப்பிங் செய்ய அவனை அழைத்ததுதான். அவன் சென்னை வந்து சித்தப்பா வீட்டில் தங்கி படிக்க ஆரம்பித்த இந்த இரண்டு வருஷ காலத்தில் ஒருதடவை கூட அவனை ஷாப்பிங் அழைத்துச் சென்றதில்லை. ஆனால் இப்போதெல்லாம் அவன் இல்லாவிட்டால் சித்தி ஷாப்பிங்கே போவதில்லை. அதற்கடுத்தது சித்தியின் உடைகள். சுவிட்ச் போட்டது போல திடீரென்று சித்தியின் உடைகள் படு கவர்ச்சியாக மாறியிருந்தன.
கவிதா சித்தி ஒரு பிள்ளை பெற்றிருந்தாலும் அவள் உடல் கட்டு கோப்பு கலையாமல் இன்னமும் சிக்கென்று வைத்திருப்பதை சந்த்ரு கவனிக்கத் தவறியதில்லை. சாதாரணமாக எல்லா வயசு பையன்களுக்கே வரும்'ஆண்டி இச்சை'க்கு அவனும் விதிவிலக்கல்ல. ஆனாலும் சித்தப்பா வீட்டில் இல்லாத சமயங்களில் சித்தியின் புடவை முந்தாணை ஒரு பக்க மார்பை மட்டுமே மறைத்திருந்தது. குழந்தைக்கு பால் கொடுக்க வேண்டியிருப்பதால் கவிதா சித்தி, வீட்டில் இருக்கும்போது பிரா அணிவதில்லை என்பதை அவன் அறிந்திருந்தான். அதனால் அவள் வீட்டில் வளைய வரும்போது ஜாக்கெட்டுடன் தெரியும் அவள் மார்பு கனிகள் குலுங்குவதை பார்க்க வேண்டுமே! அவனால் நார்மலாக இருக்க முடியவில்லை. இது தவறு என்று தெரிந்திருந்தும் அவனால் பார்க்காமல் இருக்க முடியவில்லை.
நேற்று நடந்ததுதான் அவனுக்கு பெரிய அதிர்சியாக இருந்தது. சாயந்திரம் கல்லூரி விட்டு வீட்டுக்கு வந்ததும்,முகமலர்ச்சியுடன் சித்தி அவனுக்குக் கதவை திறந்து விட்டாள். அதே வேகத்தில் அவள் அறையின் உள்ளே போய் வெளியே வந்தவளின் புடவையைப் பார்த்து சந்த்ரு அதிர்ச்சியாகி விட்டான். அதுவரை நார்மலாக இருந்த புடவை கொசுவம், இப்போது சட்டென்று அவள் தொப்புளுக்கு கீழே நான்கு அங்குலம் கீழே இறங்கி அவள் அழகான வயிற்றையும் ஆழ குழி விழுந்த தொப்புளையும் பளீரென காட்டியது. சித்தியின் முகத்தில் மாறாத ஒரு புன்சிரிப்பு. சந்த்ரு கவிதா சித்தியின் இந்த திடீர் மாறுதல்களால் ரொம்பவே குழம்பினான்.
அது மட்டுமல்ல, கவிதா சித்தி தன்னை இப்போதெல்லாம் அவளுக்கு உதவி செய்ய அடிக்கடி சமையலறைக்கு அழைப்பதும், பின்னர் சின்ன சின்ன உதவிக்கெல்லாம் அவனை அணைத்துக் கொள்வதும், இல்லை செல்லமாக கண்ணத்தில் தட்டி கொடுப்பதுமாக அவனை ரொம்பவும் இம்சை செய்தாள். சித்தியைப் பார்க்கும்போதெல்லாம் அவனால் கட்டுப் படுத்த முடியவில்லை. அவன் மனம் பொங்கும். இது தப்பு என்று இன்னொரு பக்கம் சொல்லும். ஆனால் வாலிப பருவத்திற்கே உரிதான காம வேட்கைக்கு அவனும் ஆட்பட்டான்.
ஒரு நாள் கவிதா சித்தி சாதரணமாக ஹாலில் அவன் எதிரிலேயே சோபாவில் உட்கார்ந்து குழந்தைக்கு பால் கொடுத்துக் கொண்டே டிவி பார்த்தபோது அவனால் பார்க்காமல் இருக்கமுடியவில்லை. பார்க்கவும் சங்கடமாக இருந்தது. டிவி சப்தத்தையும் மீறி குழந்தை பால் குடிக்கும் சப்தம் மட்டுமே அவன் காதுக்கு கேட்பது போல இருந்தது. கவிதா சித்தியோ ஒன்றுமே நடக்காதது போல டிவியில் மூழ்கி இருந்தாள். குழந்தை பால் குடித்துக் கொண்டே சட்டென்று புடவை முந்தாணையை விலக்க சந்த்ரு அதிர்ந்தான். அவன் முன்னே கவிதா சித்தியின் முலைக்காம்பும் அதை சுற்றியிருந்த அடர்ந்த கருவட்டமும் கொஞ்சமாக தெரிந்தது. சந்த்ருவுக்கு மனசெல்லாம் பதறியது. எழுந்து போய் விடலாம் என்றெண்ணி எழுந்தான். அவன் எழுந்ததை பார்த்ததும் கவிதா,
"ஏன் சந்த்ரு.... எங்க போற? இப்பதான ஷோ ஆரம்பிச்சிருக்கு.... அதுக்குள்ள போறியே?" என்றாள்.
சந்த்ரு குழம்பினான். சித்தி தெரிந்து பேசுகிறாளா? இல்லை தெரியாமல் பேசுகிறாளா? ஒன்றும் புரியவில்லை. உண்மையில் டிவியில் ஒரு 'டாக் ஷோ' அப்போதுதான் ஆரம்பித்திருந்தது. சந்த்ரு
"இல்லை சித்தி... படிக்கனும்...." என்று சொன்னானே தவிர எழுந்து போகாமல் அப்படியே உட்கார்ந்தான். குழந்தை பால் குடித்து முடித்ததும் கவிதா சித்தி தன் மார்புகளை உள்ளே விட்டு ஜாக்கெட் ஹ¥க்குகளை மாட்டிக் கொள்வதை பார்த்தான். சித்தியின் கண்கள் டிவியிலிருந்து கொஞ்சமும் அகலவில்லை. சந்த்ருவின் மனம் முழுக்க அவள் முலைகள் மேலேயே இருந்தது. அன்று இரவு சந்த்ரு கவிதா சித்தியை மனதில் நினைத்து கண்டபடி கை அடித்து விந்தை வெளியேற்றினான். இதற்கு முன்பு எத்தனையோ முறை அவன் கை அடித்திருந்தாலும், இந்த முறை அவனுக்கு புதிய இன்பம் கிடைத்தது. கற்பனை அனுபவமே மனமெல்லாம் நிறைந்து, புதிய சுகம் கிடைத்தது. அன்றுதான் கவிதா சித்தியை முழுமன ஒப்புதலுடன் அங்கம் அங்கமாக ஆராய்ந்து பார்த்தான்.
கவிதா சித்தி கோதுமை நிறம். வட்டவடிவ அழகான முகத்தைக் கொண்ட அழகி. பெரிய கருமையான கண்கள். அளவான நெற்றி. கழுக் மொழுக் மூக்கு. சிறிதென்றும் இல்லை, பெரிதென்றும் இல்லாமல் அழகிய இதழ்கள். கொஞ்சம் உள் வாங்கி இருந்தாலும் செழுமையான கண்ணங்கள். இரண்டு காதுகளிலும் எப்போதும் ஊஞ்சலாடும் ஜிமிக்கிகள். அதனோரம் சுருட்டி விடப்பட்ட அல்லது இயற்கையாக வளர்ந்திருக்கும் கொத்தான முடிகள். இடைவரை தொங்கும் நீண்ட கருங்கூந்தல். சாதாரண அளவை விட கொஞ்சம் அதிகமாகவே இருக்கும் முலைகள். ஒரு குழந்தை பெற்றும் தளராத இடுப்பு. ஒல்லியாகவும் இல்லாமல், பெருத்தும் விடாமல் கொஞ்சம் பூசினாற்போல கொத்தான வயிறு. அதன் கீழே ஆழமான தொப்புள். அந்த வயிற்றையும் தொப்புளையும் பார்த்தாலே போதும், யாருக்கும் சட்டென்று தூக்கிக் கொள்ளும்.
நல்ல உறுதியான உருண்டையான பிருஷ்டங்கள். அதுவும் புடவையின் இறுக்கத்தில் அந்த பிருஷ்டங்கள் இரண்டும் இரண்டு அரை கோள வடிவில் பம்மென்று தூக்கிக் கொண்டு இருப்பதைப் பார்த்தால் யாராலும் தாங்கமுடியாது. விந்தை வெளியேற்ற இரண்டு கைகளாலும் அந்த பிருஷ்டங்களை பிடித்து நன்றாக உருட்டி பிசைந்தால் மட்டுமே போதும்! பிருஷ்டங்களைப் போன்றே உறுதியான, வடிவான தொடைகள். தொடைகளையும், பிருஷ்டங்களையும் சுற்றியிருக்கும் புடவையே அவைகளின் வடிவத்தையும், அழகையும் சொல்லி விடும். கவிதா சித்தி பெரும்பாலான நேரங்களில் புடவைதான் கட்டுவாள். சில சமயம் சூடிதாரும் போடுவாள். கவிதா சித்தி சூடிதார் அணிந்தால் அவள் இரண்டு பால்குடங்களும் பம்மென்று உப்பி தூக்கிக் கொண்டிருப்பதைப் பார்க்க வேண்டுமே! சில சமயங்களில் கவிதா சித்தியின் அக்குள்கள் வியர்வையில் நனைந்து ஜாக்கெட்டோ இல்லை சூடிதாரோ நனைந்து ஈரமாக இருப்பதைப் பார்த்தால் ஒரு இனம் தெரியாத கவர்ச்சி அவளிடமிருந்து வெளிப்படும். இதையெல்லாம் விட கவிதா சித்தியின் அழகே அவள் சிரிப்புதான். பளீரென்று எல்லா பற்களும் பளிச்சிட சிரிப்புக்கே இலக்கணம் கொடுப்பாள். கவிதா சித்தி சிரித்தால் கொள்ளை அழகு. அடக்கமாக வாயை பொத்திக் கொண்டு சிரித்தாலும் கவிதா சித்தியின் சிரிப்பு தனிவிதம்தான்.
மொத்தத்தில் கவிதா சித்தி ஒரு கவர்ச்சியான குடும்பப் பெண். அன்றிலிருந்து இரவு வேளையில் கவிதா சித்தியை நினைத்து கை அடித்து விட்டு தூங்குவதே அவனுக்கு வேலையாயிற்று. சித்தியின் சமீகால நடவடிக்கைகள் அவனுக்கு உற்சாகம் கொடுப்பவையாக இருந்தாலும் பயம் அவனை விட்டு விலகவில்லை. சித்தி தன் மேல் ஆசை படுகிறாளோ என்னவோ என்று நினைத்தாலும், அதை உறுதியாக அவனால் நம்ப முடியவில்லை. வாலிப பருவத்தில் வரும் கோளாறுதான் தனக்கும் என்று சில சமயம் நினைத்தான். அதனால் அவனால் எந்த வித முன்னேற்பாடும் செய்ய முடியவில்லை. ஆனால் தான் திருட்டுத்தனமாக பார்ப்பதை சித்தி ஒன்றும் பெரிதாக கண்டு கொள்ள வில்லை என்ற சங்கதி அவனுக்கு திருப்தியாகவும் சுகமாகவும் இருந்தது. கவிதா சித்தி எட்டாத கனி என்ற நினைப்பிலிருந்து என்றாவது ஒரு நாள் சித்தி தனக்கு தன்னையே தருவாள் என்ற நம்பிக்கை அவனுக்கு கொஞ்சம் வந்திருந்தது. ஆனால் அதுவரை காத்திருப்பதுதான் சரி.... இன்னமும் இரண்டு வருஷம் இருக்கிறதே!
கவிதாவும் சந்த்ருவை கூர்மையாக கவனித்துக் கொண்டிருந்தாள். கார்த்திக் சொன்ன மாதிரியே அவளும் தன் அங்கங்களை கொஞ்சமாக அவனுக்கு காண்பித்து அவனை நிலை தடுமாறச் செய்தாள். சந்த்ருவின் பார்வையில் கொஞ்ச நாட்களாக திருட்டுத்தனம் வந்திருந்ததையும் அவள் கவனிக்கத் தவறவில்லை. கார்த்திக் சொன்ன மாதிரியே ஒரு நாள் நேருக்கு நேர் முந்தாணையால் ஒதுங்கியிருந்த அவள் மார்பை பார்த்து விட்டு எச்சில் கூட்டி விழுங்கினான். இன்னும் கொஞ்ச நாள் போதும், அவனை வீழ்த்தி விடலாம் என்று எண்ணிக் கொண்டாள்.
ஒரு நாள் ஞாயிற்றுக்கிழமை காலையில் கவிதா கா·பியை எடுத்துக் கொண்டு அவன் அறைக்கே வந்து விட்டாள். சப்தம் போடாமல் கதவை திறந்து பார்த்தவள் அப்படியே அதிர்ந்து நின்று விட்டாள். சந்த்ருவின் ஷார்ட்ஸ் எங்கோ ஒரு ஓரத்தில் கிடந்தது. சந்த்ரு மல்லாந்து கால்கள் இரண்டையும் பரப்பி படுத்து கிடந்தான். அவனுடைய தண்டு பாம்பு போல படுத்து கிடந்தது. அன்றொரு நாள் கார்த்திக் சொன்னது அவளுக்கு நினைவுக்கு வந்தது. 'ஒருவேளை என்னைவிட பெரிசா வெச்சிருப்பான்'. கார்த்திக் சொன்னது உண்மைதான். எந்த காம எண்ணமும் இல்லாமல் ஆழ்ந்து தூங்கும் போதே இவ்வளவு பருமனும், நீளமும் என்றால் காம பாணத்தை பிரயோகித்தால் இன்னும் எவ்வளவு பெரிதாக படம் எடுக்கும் என்று கவிதா நினைத்துப் பார்த்தாள். சந்த்ருவுக்கு அவன் அம்மா மாதிரி நல்ல சிவந்த நிறம். ஆனால் அவனுடைய தண்டும் எப்படி இப்படி சிவந்த நிறத்தில் இருக்கும்? அதுவும் அதைச் சுற்றியும் லேசாக நரம்புகள் ஓடிக் கொண்டிருந்தது கூட தெரிந்தது. கவிதாவின் மனம் அவள் அறியாமலே கார்த்திக்கையும் சந்த்ருவையும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்தது. கார்த்திக் மா நிறம்தான். ஆனால் அவன் தண்டு அவனுடைய நிறத்தையும் மீறி கறுப்பாக இருக்கும். ஆனால் சந்த்ருவுக்கோ அவனுடைய நிறத்தில் அதே போல சிவந்து அல்லாவா இருக்கின்றது? கார்த்திக்கின் கஜக்கோலை உசுப்பி விட்டால் நன்றாக படம் எடுத்து ஆடும்தான். ஆனால் சந்த்ரு அதைவிட பெரிய படமே எடுப்பான் போல! சந்த்ருவின் தண்டின் அடிபாகத்தில் மட்டும் கொஞ்சமாக செந்நிற முடிகள் முளைத்திருந்தன. ஒரு வேளை ஷேவ் செய்திருப்பானோ என்று எண்ணினாள். சப்தம் போடாமல் கையிலிருந்த கா·பியை மேஜை மேல் வைத்து விட்டு இன்னும் குனிந்து பார்த்தாள். ஆனால் ஷேவ் செய்த மாதிரி எந்த தடயமும் இல்லை. அதன் பருமனும்,நீளமும், நிறமும் அவள் காமத்தை அதிகமாக்கின. அழகான ஒரு பெரிய செவ்வாழை பழத்தை வைத்தது போல இருந்தது. தொட்டுப் பார்க்கலாமா என்று யோசித்தாள். ஒருவேளை சந்த்ரு எழுந்து விட்டால்? கைக்கு எட்டியது வாய்க்கு எட்டாவிட்டால் என்னாவது? கொஞ்ச நேரம் அதன் அழகை ரசித்து விட்டு நகர மனமில்லாமல் அங்கிருந்து நகர்ந்து சென்றாள்.
அவள் மனமெல்லாம் சந்த்ருவின் தண்டின் மேலேயே இருந்தது. சமையல் வேலையில் மனம் செல்லவில்லை. தன் வலது உள்ளங்கையை முழுவதுமாக விரித்துப் பார்த்தாள். நடுவிரல் நுனியில் தொடங்கி உள்ளங்கை மணிக்கட்டில் சேருமிடம் வரை நீளமாக இருக்கும். நல்ல பருமனும் கூட! தன் வலது கையின் கட்டை விரலையும், ஆட்காட்டி விரலையும் வளையம் போல ஒன்று சேர்த்து அவ்வளவு பருமன் இருக்குமா என்று யோசித்தாள். இல்லை, அதை விட கொஞ்சம் அதிகமாகவே இருக்கும் என்று தோன்றியது. கார்த்திக்கிடம் சொல்லலாமா என்று யோசித்தாள். அதற்குள் கார்த்திக்கே சமையலறைக்கு வந்தான். கார்த்திக்கிடம் எதையும் மறைக்க அவளுக்கு இஷ்டம் இல்லை.
"என்னங்க.... நான் பார்த்தேன்.....?" என்று மொட்டையாக கண்கள் அகல சொன்னாள்.
"எதைப் பார்த்த.... தெளிவா சொல்லு..."
"சந்த்ருவுக்கு கா·பி கொடுக்கலாம்னு அவனோட ரூமுக்குப் போனேன். தூங்கிட்டிருந்தான். இடுப்புல எதுவுமே துணியில்ல.... நான் பார்த்துட்டேன்...." என்று கொஞ்சம் வெட்கம், கொஞ்சம் ஆச்சரியம் கலந்து சொன்னாள். கார்த்திக் புரிந்து கொண்டான். கவிதா அவன் முகத்தருகில் தன் வலது உள்ளங்கையை நேராக்கி காண்பித்து,
"தூங்கும்போதே... இவ்வளவு பெரிசா இருக்குங்க...." அவள் கண்களில் உண்மையான ஆச்சரியத்தை கார்த்திக் கண்டான். அவனுக்கு குஷி தாங்கமுடியவில்லை.
"நான் சொன்னேனில்ல... கவி.... அவனுக்கு பெரிசா இருக்க சான்ஸ் இருக்குன்னு.... நீ மட்டும் அத கொஞ்சம் கையால உருட்டி, வாய் போட்டு சப்பி விட்டன்னு பாரு.... இன்னும் ஒன்றரை மடங்கு பெரிசாகிடும்... அப்புறம் நீ அத உள்ள வாங்கும்போது உன்னோட சூச்சிக்கு ஆழம் பத்தாது....." என்று புடவையுடன் அவள் புண்டையை தொட்டு அழுத்தி, சிரித்துக் கொண்டே சொன்னான்.
"ஐயோ... விடுங்க.... அவன் இப்ப இங்க வந்தாலும் வந்துடுவான்...." கவிதா சிணுங்கிக் கொண்டே அவனிடமிருந்து விலகினாள். அவளுக்கு கார்த்திக் சொன்னது கிளு கிளுப்பாக இருந்தது. மனம் அந்த சுகத்திலேயே மனம் உழன்றது.
அடுத்த நாள் கவிதாவின் சித்திப் பெண்ணின் கல்யாண பத்திரிக்கை வந்தது. கார்த்திக் உடனடியாக,
"என்னால லீவெல்லாம் போட முடியாது. எனக்கு ஆ·பீஸில் ரொம்ப வேலை இருக்கு... வேணும்னா நீ சந்த்ருவை அழைச்சிட்டு போய் வந்துடு... சந்த்ருவுக்கு இப்ப செமஸ்டர் லீவுதானே!" என்று சந்த்ரு முன்னால் சொன்னான். கவிதா சட்டென்று சந்த்ருவை பார்த்தாள். அவன் முகத்தில் பளீரென்று ஒரு சந்தோஷ மின்னல் கீற்று போல ஓடியதையும் கவனித்தாள். அவனுடைய எண்ணம் அவளுக்கு புரிந்தது போல இருந்தது.
"சித்தப்பா... எனக்கு ·புட்பால் டோர்னமென்ட்... இருக்கு சித்தப்பா.... அதுக்கு இப்பவே ப்ராக்டிஸ் பன்னனும்... அதனாலதான் நான் லீவுல ஊருக்குப் போகாம.. இங்கயே இருக்கேன்...."
அட... ரொம்பவும் அப்பாவி என்று நினைத்தால், இவன் கூட கொஞ்சம் நாடகம் போடுகிறானே என்று கவிதா நினைத்தாள்.
"பரவாயில்லடா... நாலு நாள்ள என்ன ஆயிடப் போகுது? போயிட்டு வா...." கார்த்திக் சொன்னதும் சந்த்ரு ஒன்றும் சொல்லாமல் அமைதியாகிவிட்டான். ஆள் பலே கில்லாடிதான் என்று கவிதா நினைத்துக் கொண்டாள். கார்த்திக் உள்ளே தனிமையில் கவிதாவிடம்,
"கவி.... உனக்கு இது ஒரு அருமையான சான்ஸ்.... இந்த சந்தர்ப்பத்தை மட்டும் நழுவ விடாதே.... பஸ்ஸை விட ட்ரெயின்தான் இந்த விஷயத்துக்கெல்லாம் வசதி.... பெஸ்ட் ஆ·ப் லக்..." என்று சொல்லி விட்டு டிக்கெட் புக் பன்ன போய் விட்டான். கவிதா யோசனை செய்து பார்த்தாள். பொது இடத்தை விட வீடே சரியான இடம் என்று அவளுக்குப் பட்டது. இருந்தாலும் பரவாயில்லை, போகும் போது முடிவு செய்து கொள்ளலாம் என்று விட்டு விட்டாள். ஆனால் கல்யாணத்துக்கு போவதை மற்ற ஒரு காரியத்துக்காக நிச்சயம் உபயோகித்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று முடிவு செய்து கொண்டாள். அன்றிரவு அவள் கார்த்திக்கிடம் தன் சம்மதத்தை தெரிவித்த பின் தன் மனதில் உருவாயிருந்த அந்த திட்டத்தை இந்த சந்தர்ப்பத்தில் நிறைவேற்றிக் கொள்ள வேண்டும் என்று தீர்மாணித்தாள். அதன் முதல் கட்டமாக தன் அம்மாவுக்கு போன் செய்து கல்யாணத்துக்கு யார் யாரெல்லாம் வர இருக்கிறார்கள் என்று விசாரித்தாள். விசாரணை முடிந்தவுடன் அவள் மனதில் ஒரு திருப்தி உருவானது. என்ன பேச வேண்டும், எப்படி பேச வேண்டும், எந்த மாதிரியான சூழ்நிலையில் பேச வேண்டும் என்று மனதில் ஒத்திகை பார்த்து, தேவையான மாற்றங்களையும் சேர்த்துக் கொண்டாள்.
சந்த்ருவுடன் தனியாக இருக்கப் போகிறோம் என்ற எண்ணதை விட அவள் போட்டிருந்த திட்டம் தரப்போகும் பலனை எண்ணி சந்தோஷப் பட்டாள்.
ஆனால் சந்த்ரு நினைத்தது முற்றிலும் வேறு மாதிரியாக இருந்தது. கவிதா சித்தியுடன் சேர்ந்து தனியாக திருச்சி வரை பிரயாணிக்க போகிறோம் என்ற எண்ணமே அவனுக்கு கிளு கிளுப்பாக இருந்தது. என்னதான் வீட்டில் சித்தியின் தாராள தரிசனம் தாராளமாக கிடைத்தாலும், சித்தப்பா இல்லாத ஒரு சூழ்நிலையே தனிதான் என்று எண்ணிக் கொண்டான். என்றாவது ஒரு நாள் கவிதா சித்தி கிடைக்க மாட்டாளா என்று ஏங்கியவனுக்கு அந்த நாள் வந்து விட்டது போல இருந்தது.
"வழியில கேர்·புல்லா இருக்கனும்.... நீ வளர்ந்த பையன்... உனக்கு சொல்ல வேண்டிய அவசியம் இல்லை... இருந்தாலும் ஜாக்கிரதையா சித்தியை அழைச்சிட்டு போய் வந்துடு....."
"சரிங்க... சித்தப்பா.... நான் பார்த்துக்கிறேன்... நீங்க கவலைப் படாதீங்க..." சந்த்ரு சொன்னதும்,
'நீ... நல்லா பார்க்கனும்தாண்டா என் பொண்டாட்டியை உங்கூட தனியா அனுப்பி வைக்கிறேன்..." கார்த்திக் மனதில் நினைத்துக் கொண்டான்.
"கவி.... நான் சொன்னது ஞாபகம் இருக்கட்டும்...." என்று கவிதாவிடமும் சொல்லிவிட்டு ரயில்வே ஸ்டேஷனை விட்டு புறப்பட்டான்.
ஆனால் கார்த்திக்கும், சந்த்ருவும் நினைத்தது போல ரயில் பிரயாணத்தில் சுகம் காண்பது அவ்வளவு எளிதாக இருக்கவில்லை. கவிதாவும், சந்த்ருவும் இருந்த போகியில் இன்னுமொறு சுமாரான குடும்பமும் இருந்தது. பிரயாணம் முழுவதும் பகலில். சந்த்ரு நொந்து போய்விட்டான். சந்த்ரு என்ன எதிர்பார்த்திருந்தான் என்பதையும் இங்கே என்ன சூழ்நிலை நிலவியது என்பதையும் நினைத்தவுடன் அவளுக்கு சிரிப்பு வந்தது.
'காத்திரு மகனே.... காத்திரு... நான் உன்னுடன் கூடுவது உனக்கும் எனக்கும் மட்டுமல்ல... என் புருஷனுக்கும் சுகம்தான்.... நானும் காத்திருக்கிறேன்.... உன் அழகு, குணம், கட்டுடல், பொறுமை எல்லாம் எனக்கும் சுகம்தான்.... காத்திருத்தலே சுகத்தைக் கூட்டும்.... காத்திரு மகனே... நமக்கும் சீக்கிரம் ஒரு நாள் கிடைக்கும்.... அந்த நாள் நமக்கு சொர்க்கத்தை தரப் போகும் நாள்.... அதுவரை காத்திரு கண்ணா....'
கல்யாண வீடு கல கலப்பாக இருந்தது. கல்யாண வேலைகளில் கவிதாவும் தன்னை ஈடு படுத்திக்கொண்டு மற்ற விஷயங்களை தற்காலிகமாக மறந்தாள். ஆனால் அதே சமயம் கல்யாணத்தை சாக்காக வைத்து அவள் சந்திக்கவிருந்த முக்கிய நபரையும் சந்தித்தாள். கொஞ்ச நேரம் கல கலப்பாக பேசினாள். பின்னர் தனிமையில் பேசினாள். ஏற்கெனவே பலமுறை ஒத்திகை பார்த்திருந்ததை இப்போது கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நடத்தினாள். கொஞ்சம் அதிர்ச்சி, கொஞ்சம் அழுகை, நிறைய சந்தோஷமுமாக சந்திப்பு முடிந்தது. கவிதா வெற்றி பெற்றவளாக உணர்ந்தாள். ஒருவழியாக கல்யாணம் முடிந்தவுடன் கவிதாவும்
சந்த்ருவும் ஊருக்குப் புறப்பட்டார்கள்.
திரும்ப ஊருக்குப் போகும் போதாவது சித்திக்கும் தனக்கும் தனிமை கிடைக்காதா என்று சந்த்ரு ஏங்கினான். இந்த முறை பிரயாணம் இரவில். எதிர்பார்ப்பில் சந்த்ருவுக்கு இதயம் அடித்துக் கொண்டது. கவிதாவோ எப்படியிருந்தாலும் ரயிலில் கூடாது என்று எண்ணியிருந்தாள். கவிதா நினைத்தது போலவே இந்த முறையும் பிரயாணம் மற்ற ஒரு குடும்பத்துடன் அமைந்தது. சந்த்ருவின் முகத்தில் ஏமாற்றம் தெரிந்தாலும், அதை மறைக்க முயன்றான்.
ஆனால் சந்த்ருவை விட அதிகம் ஏமாந்தது கார்த்திக் தான். ரயிலிலேயே எல்லாம் முடியவில்லையென்றாலும்,இருவரும் மனம் கூடி பேசியிருப்பார்கள் என்று இருந்தான்.
"என்னங்க... நீங்க கவலையே படாதீங்க... நான் அவனுக்கு ஓரளவு புரிய வெச்சிட்டேனுதான்னு நினைக்கிறேன்... உங்களுக்கு அடுத்த ஆடிடிங் டூர் எப்பன்னு சொல்லுங்க... அதே சமயத்துல நிச்சயமா அரங்கேற்றம் நடந்துடும்... அதுக்கு முன்ன என்னோட சின்ன புருஷனை இன்னும் கொஞ்சம் தயார் பன்னனும்..." கவிதா உரிமையுடன் சிரித்துக் கொண்டே சொன்னாள். கார்த்திக், அவளை அப்படியே தூக்கி தட்டாமாலை சுற்றிவிட்டு கீழே இறக்கினான்.
சந்த்ருவை 'என் சின்ன புருஷன்' என்று சொன்னதற்கே கார்த்திக் இந்த குதி குதிக்கிறான் என்றால் மனதிற்குள் அவனுக்கு எவ்வளவு ஆசை இருக்கக்கூடும் என்று கவிதா வியந்தாள். கூடவே தன்னுடைய திட்டமும் சீக்கிரமே நிறைவேறி விட்டால் கார்த்திக் இன்னும் சந்தோஷப் படுவான் என்று எண்ணிக் கொண்டாள்.
இன்னும் கொஞ்ச நாட்களில் அவன் ·புட்பால் விளையாட வெளியூர் போகிறான் என்று தெரியும். அதற்குள் முடித்து விடலாமா இல்லை அவன் போய் வந்ததற்கு மேல் வைத்துக் கொள்ளலாமா என்று யோசித்தாள். ஆனால் அதற்கு முன்னால் இன்னுமொறு முக்கியமான காரியம் நடக்க வேண்டும். அது நடந்து முடிக்கட்டும்... அது நடந்து முடிந்த பின்னர்தான் எனக்கும் என் சின்ன புருஷனுக்கும் உறவு என்று தீர்மாணம் செய்து கொண்டாள். அது நடக்கும் நேரமும் நெருங்கி விட்டது என்று அவளுக்குத் தெரியும்.
அந்த வாரம் முழுவதும் சந்த்ருவை கவிதா படாத பாடு படுத்தினாள். முன்பெல்லாம் முந்தாணையை விலக்கி தன்னுடைய ஒரு மார்பை மட்டும் காண்பித்து கொண்டிருந்தவள், இப்போது முந்தாணையை நூல் போல திரித்து தன்னுடைய இரண்டு மாங்கனிக்களுக்கும் இடையில் போட்டு தாராளமாக காண்பித்தாள். காயப் போட்ட துணிகளை அள்ளிக் கொண்டு வந்து அவன் எதிரில் உட்கார்ந்து பொறுமையாக தன்னுடைய ஜட்டி,பிராவை நீவி மடித்து வைத்தாள். மேலும் அவனிடமும் மொத்த துணிகளை கொடுத்து அவனையும் மடிக்கச் சொன்னாள். அவனிடம் கொடுத்த துணிகளில் தன்னுடைய ஜட்டி, பிரா, உள் பாவாடை எல்லாம் நிச்சயம் இருக்குமாறு பார்த்துக் கொண்டாள். கூடவே சந்த்ரு அவள் உள்ளாடைகளை நீண்ட நேரம் நீவி மடித்து வைத்ததையும் கவனித்தாள். இரவு நேரங்களில் அவன் எதிரில் குழந்தைக்கு பால் கொடுத்து முடித்துவிட்டு,
"நீயும் பால் குடிக்கறயா... சந்த்ரு...?" என்று கேட்டு அவனை திணறடித்தாள். அவன் முழி முழி என்று முழிக்கும்போது,
"இல்ல... இப்பல்லாம்... ரொம்ப நேரம் விளையாடிட்டு வரயே.... பால் குடிச்சிட்டு படுத்தா.... நல்ல தூக்கம் வரும்னு கேட்டேன்..." என்று சொல்லி அவனை இன்னும் சீண்டினாள். துணிகளை வாஷிங் மெஷினில் போடும் போது,
"சந்த்ரு... உன்னோட ஜட்டி, பனியன் ஏதாவது வாஷ் பன்னனுமா...? என்று கேட்டு அவனுடைய இடுப்பையே உற்றுப் பார்ப்பாள். அந்த பார்வையை சந்த்ருவால் தாங்கமுடியாது. குழந்தைக்கு பால் கொடுத்து முடித்து விட்டு,
"சந்த்ரு.... இவனை கொஞ்சம் பிடியேன்.... இவன் பால் குடிச்சி முடிக்கறதுக்குள்ள என்னோட புடவையையே மொத்தமா கழட்டிடறான்... " என்று சொல்லி அவன் எதிரில் புடவையை உதறி மீண்டும் மடிப்பு கலையாமல் கட்டிக் கொள்வாள். வெறும் ஜாக்கெட், பாவாடையில் அவளை பார்க்கும் சந்த்ரு எச்சில் கூட்டி விழுங்குவான். அவனுடைய தண்டு உள்ளே திமிறும். குழந்தையை அவனிடமிருந்து மீண்டும் வாங்கிக் கொள்ளும்போது அவனுடைய கைகள் தன்னுடைய முலைகளில் படும் அளவிற்கு குனிந்து, நிமிர்ந்து ஆட்டம் காட்டுவாள். சந்த்ருவோ தன் கைவிரல்கள் கூட கவிதா சித்தி மேல் பட்டுவிடக்கூடாது என்று ரொம்பவும் ஜாக்கிரதையாக குழந்தையை அவளிடம் கொடுப்பான். ஆனால் அவன் மனதில் எங்காவது ஏதாவது பட்டு எப்படியாவது ஏடாகூடாமாகிவிடக் கூடாதா என்று ஏங்கும். ஆனால் அவன் மனதில் தைரியமில்லை என்பதை கவிதா வெகு எளிதில் அறிந்து கொண்டாள்.
சந்த்ரு சோபாவில் உட்கார்ந்து டிவி பார்த்துக் கொண்டிருக்குபோது, எதையாவது எடுப்பது போல குனிந்து தன் பிருஷ்டங்களை அவன் முகத்தருகில் காண்பித்தாள். சந்த்ருவுக்கு அந்த உருண்டையான இரண்டும் சூத்தையும் அப்படியே பிடித்து உருட்டி நக்க வேண்டும் போல இருக்கும். அப்படியே முன் பக்கம் திரும்பி அங்கேயும் குப்பை எடுக்கிறேன் பேர்வழி என்று தன் தனங்களை முன் பக்கம் பிதுக்கி காண்பித்தாள். சந்த்ரு அதைப் பார்த்ததும்,தொடர்ந்து பார்க்கவும் முடியாமல், பார்வையை எடுக்கவும் முடியாமல் அவஸ்தை பட்டான்.
கவிதாவின் இந்த மாதிரியான வேலைக்கென்றே கார்த்திக் அலுவலகத்திலிருந்து தாமதாக வருவது இப்போதெல்லாம் ரொம்ப பழகிப் போன விஷயமாகியது. சில சமயம் சீக்கிரம் வந்து விட்டால் பெட்ரூமை விட்டு வெளியே வருவதேயில்லை. ஆனால் எப்போதாவது கார்த்திக்கும், சந்த்ருவும் சேர்ந்து டிவி பார்த்தால் கவிதா ரொம்ப நல்ல பெண்ணாக இழுத்து போர்த்திக் கொண்டு வளைய வருவாள். இந்த வித்தியாசம் மட்டுமே,கவிதா சித்தியின் சமீப கால நடவடிக்கைகளுக்கு காரணம் அவள் தன்னை மயக்குகிறாள் என்று சந்த்ரு உறுதியாக நம்ப ஏதுவாக இருந்தது. ஆனாலும் இயற்கையாக அவனுக்கு இருந்த வெட்கமும், பயமும் அவனை முதல் அடி எடுத்து வைக்க தடுத்தன.
கார்த்திக் வீட்டுக்கு வர தாமதாமாகும் நாட்களில் கவிதா சந்த்ருவை சீக்கிரமே சாப்பிட அழைப்பாள். அந்த சமயங்களில் அவள் புடவை கொசுவம் மிகத் தாழ்ந்து அவளுடைய ஆழமான தொப்புளை மிகத் தெளிவாகக் காட்டும். அது மட்டுமல்ல, அவளுடைய வெண்ணெய் போன்ற வழுக்கும் கொழுப்பான இளம் வயிறும், லேசான மடிப்பு விழுந்த இடுப்பும் அவனுக்கு மிக அருகில் தெரியும். கவிதா சித்தியின் இடுப்பின் வனப்பையும்,வளைவையும் தடவி விட மாட்டோமா என்று ஏங்குவான். சில சமயங்களில் சந்த்ரு சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கும்போது கவிதா தன் வயிற்றையோ அல்லது இடுப்பையோ அவன் வலது பக்கம் வந்து நின்று அவன் கை முட்டியில் இடிப்பாள். அந்த மென்மையான் ஸ்பரிசத்தை வைத்தே அன்று இரவு தன் கை அடிக்கும் படலத்தை வெகு நேரம் நீட்டிப்பான். ஏற்கெனவே இரண்டு பால்குடங்களுக்கும் இடையில் நூல் போல திரிந்து கிடக்கும் முந்தாணை; இதில் குனிந்து சாப்பாடு போடும்போது அவளுடைய மார்பழகுகள் இரண்டும் திரண்ட வெண்ணெய் கட்டி போல தெரியும். இல்லையென்றால் சந்த்ருவுக்கு சாப்பாடு போட்டுவிட்டு டைனிங் டேபிளின் அடுத்த பக்கத்தில் அவனுக்கு நேர் எதிரில் மேஜை மேல் தன் மார்புகளை முட்டி அவைகளை மேலே பிதுக்கி காண்பிப்பாள். சந்த்ருவுக்கு சப்பாடு இறங்காது. தொண்டை குழியில் அப்படியே நிற்கும். அவனுடைய தண்டோ அடக்க முடியாமல் ஜட்டியை கிழித்துக் கொண்டு வெளியே வந்து விடும் போல துடிக்கும். எப்போதடா சாப்பாட்டை முடிப்போம் என்றிருக்கும்.
ஒரு நாள் சாயந்திரம் சந்த்ரு வரும் நேரம் என்று கவிதாவுக்கு நன்றாகவே தெரியும். அவனுக்கு இன்னும் பைத்தியம் பிடிக்க கவிதா ஒரு சின்ன நாடகம் போட முடிவு செய்தாள். கண்ணாடி முன் நின்று தன் புடவை கொசுவத்தை கீழே இறக்கினாள். கண்ணாடியில் பார்த்தாள். திருப்தியில்லாமல் இன்னும் கொஞ்சம் கீழே இறக்கினாள். ஜாக்கெட்டை இன்னும் கீழே இறக்கி பாதி முலைகள் தெரியும்படி வைத்துக் கொண்டாள். ஜாக்கெட்டின் மேல் ஹ¥க்கை மட்டும் கழட்டி விட்டாள். ஹாலுக்கு வந்து டிவியை ஆன் செய்து சப்தத்தை குறைத்தாள். பெரிய சோபாவில் கால் நீட்டி படுத்தாள். வலது காலை மடக்கி, இடது காலை முழுவதும் நீட்டினாள். பின்னர் மடக்கியிருந்த வலது காலிலிருந்து புடவையை தொடைவரை மேலே ஏற்றி,
உள் பக்க தொடையில் ·பேன் காற்றின் ஸ்பரிசத்தை உணர்ந்தவுடன் நிறுத்தினாள். புடவை முந்தாணையை சுத்தமாக விலக்கி இடுப்புக்கு கீழே போட்டாள். வாசலில் சந்த்ரு வரும் சப்தம் கேட்டது. தன் இரண்டு கைகளையும் தலைக்கு கீழே கொடுத்து தூங்குவது போல கண்களை மூடிக் கொண்டாள். அவள் இடது கைக்கு கீழே தரையில் டிவி ரிமோட்டை வைத்தாள். சந்த்ரு கதவைத் திறந்து கொண்டு உள்ளே வருவது தெரிந்தது. அப்படியே அசையாமல் சீராக மூச்சு விட்டு கிடந்தாள். அவனுடைய காலடி சப்தம் நின்றது. சில வினாடிகளில் அவனுடைய மூச்சு சப்தம் மிக அருகில் கேட்டது. அவன் தன்னை பார்க்கத் தொடங்கிவிட்டான் என்று புரிந்து கொண்டாள். சில வினாடிகளில் அவனுடைய மூச்சு சப்தம் இன்னும் அருகில் கேட்டது.
சோபாவில் தன்னையறியாமல் தூங்கிக் கொண்டிருந்த கவிதா சித்தியை சந்த்ரு வெறித்துப் பார்த்தான். அவள் படுத்திருந்த கோலம் செய்த ரசாயண மாற்றங்கள், முதலில் உடனடியாக அவனுடைய தண்டை விரைப்பாக்கின. கொஞ்சம் கூட சப்தம் எழுப்பாமல் சந்த்ரு அப்படியே நின்று கவிதா சித்தியின் அழகை ரசித்துக் கொண்டே தன் ஆண்மையை பேண்ட்டுக்கு மேலாக தடவி கொடுத்தான். திறந்து கிடந்த முந்தாணையையும், ஒரேயொரு ஹ¥க் மட்டும் கழண்டிருந்த நிலையில் ஜாக்கெட்டும், சீரான மூச்சினால் மேலேயும் கீழேயும் ஏறி இறங்கிக் கொண்டிருந்த அவள் பால் குடங்களையும், தள தளவென்றிருந்த வயிற்றையும், அதில் குளம் போல இருந்த ஆழ்ந்த தொப்புளையும், அதன் கீழே கொஞ்சமாக ஆரம்பித்த பூனை முடிகளையும், வெண்ணெய் போல இருந்த இடுப்பையும் வாழைத் தண்டு போல கொஞ்சம் மறைந்து தெரியும் தொடையையும், வழ வழப்பான கணுக்காலையும், தாமரைப் பூவைப்போல இருந்த பாதங்களையும் வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அப்படியே அவள் பாதங்களில் தொடங்கி உச்சி வரை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக முத்தம் கொடுத்து, அந்த அற்புத பெண்மையை தனதாக்கி அவளை ஆட்கொண்டு உடலுறவு கொண்டுவிட்டால் என்னவென்று தோன்றியது! அடுத்த நாள் அவன் தன்னுடைய டீமுடன் டோர்னமெண்ட் விளையாட வெளியூர் போக வேண்டும். பேசாமல் அதை கேன்சல் செய்து விடலாம் என்று கூட யோசித்தான். பின்னர் கவிதா சித்தியின் அருகில் கீழே குனிந்து டிவி ரிமோட்டை எடுத்தான்.
No comments:
Post a Comment