அவர்கள் போனவுடன் கார்த்திக் கவிதாவை அப்படியே தூக்கிக் கொண்டு பெட்ரூமுக்கு ஓடினான். காதல் உணர்விலும், நன்றி உணர்விலும் அவளை போட்டு புரட்டி எடுத்தான். கார்த்திக், ருக்மணி இருவரும் அந்த ஒரு வாரம் அடித்த கொட்டத்தில் காய்ந்து போயிருந்த கவிதாவும் அவனுக்கு ஈடு கொடுத்தாள். அன்றிரவு எல்லாம் முடிந்தவுடன்
"என்னங்க... உங்களுக்கு இன்னொரு சர்ப்ரைஸ்...." என்று சொல்லி அவனை ஹாலில் சோபாவில் உட்காரவைத்தாள். கார்த்திக்,
"ஐயோ... கவி... இன்னொரு சர்ப்ரஸா... ஐயோ... தாங்காதும்மா...." என்று வேடிக்கையாக அலறினான்.
"ஐயோ... ஆசையைப் பாரு... ஐயாவுக்கு..." கவிதா அவனுக்கு உதட்டை சுழற்றி பழிப்பு காட்டினாள். பின்னர் விடியோவையும், டிவியையும் இணைத்து அவள் ரெக்கார்ட் செய்திருந்ததை ஓடவிட்டாள். கார்த்திக்கால் நம்ப முடியவில்லை. கவிதாவை அப்படியே மூச்சு முட்டும் அளவுக்கு கட்டிப் பிடித்து உதட்டில் முத்தமிட்டான். கவிதாவும் அப்போதுதான் ரெக்கார்ட் செய்ததை முதலில் பார்த்தாள். கேமிரா ஒரே இடத்தில் இருந்தாலும் நல்ல வெளிச்சத்தில் அருமையாக வந்திருந்தது. சில சமயம் கார்த்திக்கின் முகமும், சில சமயம் ருக்மணியின் முகமும் கேமராவில் நேருக்கு நேராக வந்திருந்தது. கவிதா கார்த்திக்கைக் கட்டிக் கொண்டு பார்த்தாள். நேரம் போகப் போக இருவரும் மற்றவர் உறுப்பைத் தேடினார்கள். கவிதா கார்த்திக்கின் தண்டை கையில் எடுத்து உருட்டிக் கொண்டே பார்த்தாள். வீடியோ இடையிடையில் நின்றிருந்தது.
"ஒரு வாரம் நீங்க ரெண்டு பேரும் செஞ்சதை நான் தொடர்ந்து ரெக்கார்ட் பன்னலைங்க... அப்பப்போ முடிஞ்சவரைக்கும் ரெக்கார்ட் செஞ்சேன்...." கவிதா கார்த்திக்கின் தண்டை அடியிலிருந்து நுனி வரை பொறுமையாக உருவி விட்டாள்.
ருக்மணி அத்தை கார்த்திக்கின் தண்டை ஆவேசமாக ஊம்புவதைப் பார்த்த கவிதாவால் சும்மா இருக்க முடியவில்லை. கீழே இறங்கி அவன் கால்களுக்கு இடையில் உட்கார்ந்து அவளும் ஊம்ப ஆரம்பித்தாள். அவள் ஊம்பி முடித்ததும் கார்த்திக், தன் ருக்மணி சித்திக்கு செய்ததைப் போலவே கவிதாவை தன் மடி மேல் தூக்கி வைத்து பின்னாலிருந்து செய்தான். அவர்கள் இருவரும் செய்யாத காம லீலைகளே இல்லை. இருந்தாலும் தன் புருஷன் வேறு பெண்ணிடம் செய்ததை வீடியோவில் அவன்கூட சேர்ந்து பார்க்கும்போது அவர்களுக்குள் காமம் புதியதாக தோன்றியது. சந்த்ரு திரும்பி வரும்வரை வீட்டின் அனைத்துப் பகுதிகளும் அவர்களுக்கு படுக்கை அறையாக மாறியிருந்தது. வீடியோ படலமும் முடிந்தபின் கார்த்திக்,
"கவி... நாளைக்கு மறுநாள் புதன் கிழமை சந்த்ரு திரும்பி வந்துடுவான். எனக்கு வியாழக்கிழமை டூர் இருக்கு... அப்புறம் நீயுமாச்சு... உன்னோட சின்ன புருஷனுமாச்சு... இஷ்டம் போல எஞ்சாய் பன்னுங்க... அவனுக்கும் எல்லாத்தையும் சொல்லி கொடு...." என்றான்.
"எல்லாம் சரி... வர்ர சணிக்கிழமை என்ன நாளுன்னு உங்களுக்கு தெரியலயா...?" கவிதா அவனை கேட்டாள். கார்த்திக் ஒரு நிமிஷம் ஒன்றும் தெரியாமல் விழித்தான். அடுத்த வினாடி அவனுக்குத் தெரிந்தது. முகமெல்லாம் பூரிப்பாக
"ஓ... சாரிடா... மனசெல்லாம் நீ சந்த்ருகூட செய்யறதைப் பத்தியே இருந்துதா... அதான் மறந்துட்டேன்... ஐயோ... எனக்கு இப்ப போய் டூர் இருக்கே... உன்னோட பர்த்டேக்கு என்னால இருக்க முடியாதேடா..." கார்த்திக் தீவிர யோசனையில் ஆழ்ந்தவுடன் கவிதா,
"ஒன்னும் பெரிசா யோசிக்காதீங்க... அன்னிக்குத்தான் நானும் என்னோட சின்ன புருஷனும்...." கவிதா சொல்லி முடிக்கவில்லை. கார்த்திக் அவளைக் கட்டிக் கொண்டான்.
"கவி... அது எப்படிம்மா... உனக்கு அமையுது? நாலு வருஷத்துக்கு முன்ன நம்ப கல்யாணம் உன்னோட இருபதாவது பர்த்டேலதான் நடந்தது... அன்னிக்குத்தான் உனக்கும் எனக்கும் ·பர்ஸ்ட் நைட்... இப்ப உன்னோட இருபத்தி நாலாவது வயசில... நம்ப நாலாவது மேரியேஜ் ஆனிவர்சரிடேல உனக்கு இன்னொரு ·பர்ஸ்ட் நைட்... எஞ்சாய்டா கவி..."
"என்னங்க... நாளைக்கு எனக்கு கொஞ்சம் ஷாப்பிங் போகனும்... நம்ப நாலு பேருக்கும் ட்ரெஸ் வாங்கனும்... அப்புறம் எனக்கு கொஞ்சம் பியூட்டி பார்லரும் போகனும்..."
"ஜமாய்டா... கண்ணா... என்ன வேணுண்ணாலும் வாங்கிக்கோ... நாளைக்கு நானே அழைச்சிட்டுப் போறேன்..."
அடுத்த நாள் தனக்கென்று பச்சை, சிவப்பு, நீலம் ஊதாப்பூ என்று எல்லா நிறமும் அடுக்கடுக்காக இருந்த ஒரு பட்டுப் புடவை வாங்கிக் கொண்டாள். பின்னர் அதே துணி அதே டிசைனில் ஒரு ரெடிமேட் ஜாக்கெட்டையும் வாங்கினாள். அந்த ஜாக்கெட்டின் பின்[உறம் ஜன்னல், கதவு எல்லாம் இருந்தது. சிவந்த நிற உள்பாவாடை கணக்கில் ஏறிற்று. கார்த்திக்குக்கும், சந்த்ருவுக்கும், ஒரே மாதிரியாக வெண்பட்டில் சிவப்பு நிற எம்ப்ராய்டரி பார்டர் வைத்து தைத்திருந்த குர்த்தா ஷெர்வாணியை வாங்கினாள். பின்னர் உள்ளாடைக் கடையில் சிவப்பு நிறத்தில் மெல்லிய லேஸால் ஆன புதுரக பிராவும், அதே நிறத்தில் தன் பெண்மையை மட்டும் மறைக்கும் அளவுக்கு ஒரு தோங் ஜட்டியையும் வாங்கினாள்.
பின்னர் அவளை பியூட்டி பார்லரில் விட்டு விட்டு கார்த்திக் வீட்டுக்கு குழந்தையுடன் வந்துவிட்டான். மூன்று மணி நேரம் கழித்து மீண்டும் அவளை அழைத்து வந்தான். கவிதா நல்ல கோதுமை நிறம்தான். ஆனால்·பேசியல் முடிந்து வந்தவளைக் கண்டு கார்த்திக் அசந்து விட்டான். புருவங்கள் திருத்தப் பட்டு, முகம் மின்னியது. அவள் முகம் மின்னியது ·பேசியலால் மட்டுமல்ல, உடலுறவு சுகத்தின் அடுத்த பரிமாணத்தை அனுபவிக்கப் போகும் ஆவலாலும்தான் என்று கார்த்திக் புரிந்து கொண்டான். கைகளில் விரல் நுனி முதல் முழங்கைகளின் பாதிவரை அழகாக, சிறிய சிறிய பூ வடிவங்களில் கோலம் இட்டது போல மருதாணியால் அலங்காரம் செய்திருந்தாள். அவளுடைய கோதுமை நிறத்துக்கு சிவந்த மருதாணிக்கு அழகு சேர்ந்திருந்தது.
அன்றிரவு கார்த்திக் கவிதாவை தொடவில்லை. குறைந்த பட்சம் இரண்டு நாள் விட்டிருந்தால்தான் காம சுகம் இனிக்கும் என்பது அவனுடைய கணக்கு. அடுத்த நாள் காலை சந்த்ரு வந்தான். வந்தவுடன் தங்கள் அணி பெரிய வெற்றி பெற்றதை ஆனந்தத்துடன் சொன்னான். பின்னர் களைப்பாக இருப்பதாக சொல்லி தூங்கிவிட்டான். அன்றிரவும் கார்த்திக் கவிதாவை கண்டிப்பாக தொடவில்லை. கவிதா
"என்னங்க.... நீங்க திரும்பி வர்ரதுக்கு இன்னும் பத்து நாளாகுமே.... எப்படிங்க இருப்பீங்க..."
"வேண்டாம்.. கவி... நீயும், சந்த்ருவும் இங்க செய்யப்போறதை கற்பனை பன்னாலே போதும்... அப்புறம் என்கையே எனக்கு உதவி...." என்றவுடன், கவிதா
"சரி... நீங்க ஒன்னும் செய்ய வேண்டாம்... நானே உங்களுக்கு செஞ்சு விடறேன்..." என்று சொல்லி அவன் ஆயுதத்தை தன் கையில் எடுத்தாள்.
வெகு நேரம் நிறுத்தி, நிறுத்தி அவனுடைய தண்டை உருவி விட்டாள். கார்த்திக் அருமையான இன்பத்தை அனுபவித்தான். அடிக்கடி அவனுக்கு உதட்டில் முத்தம் கொடுத்து, அவன் விரைப்பைகளை வருடி, அவனுடைய மார்பு காம்புகளை தன் இதழ்களால் சுவைத்து கை அடித்து விட்டாள். ஒரு மணி நேரம் ஆன பிறகு,
"கவி... சீக்கிரம் நல்லா அடிச்சி விடுடா... இதுக்கு மேல தாங்க முடியல...." என்றான். அதன் பிறகு கவிதா தன் வேகத்தை கூட்டி அடித்தாள். அவனுக்கு விந்து வரும் நேரம் சட்டென்று அதை தன் வாயில் வைத்து ஊம்பி அவ்வளவு விந்தையும் உறிஞ்சி குடித்தாள். கார்த்திக் அப்படியே அசதியில் கண்மூடி தூங்கினான்.
அடுத்த நாள் காலையில் கார்த்திக் புறப்பட்டவுடன் கவிதா சந்த்ருவை கவனிக்க ஆயத்தமானாள்.
சணிக்கிழமை அன்று காலையிலேயே சந்த்ருவுக்கு கா·பி கொடுக்கும்போது தன் தனங்களை சரித்து காண்பித்து அவனை இம்சைக்குள்ளாக்கினாள். சந்த்ரு தன் அரைகுறை ஆடையை மறைக்க பெரிதும் பாடுபட்டான். ஆனால் கவிதா அங்கேயே அவனுக்குப் பக்கத்தில் அவன் கட்டிலில் உட்கார்ந்து கொண்டு,
"சந்த்ரு... இன்னிக்கு சாயந்திரம் எங்கவும் வெளியில போயிடாத... இன்னிக்கி எனக்கு பர்த்டே... அப்புறம் எங்களுக்கு கல்யாண நாள் கூட..." என்று கொஞ்சம் வெட்கப் பட்டவளாக சொன்னாள்.
"அட... ஆமாம் சித்தி... சாரி.... நான் மறந்தே போயிட்டேன். போன வருஷம் நீங்க செலப்ரேட் பன்னினீங்க... ஆனா என்னாலதான் இருக்க முடியல... நான் லாஸ்ட் இயர் டோர்னமெண்ட்டுக்கு போயிட்டேன்.... ஹேப்பி பர்த்டே.... அண்ட் வெரி ஹேப்பி மேரியேஜ் ஆன்னிவர்சரிடே..." என்று சொல்லி கை கொடுத்தான். கவிதாவும் சிரித்துக் கொண்டே அவன் வாழ்த்துக்களைப் பெற்றாள்.
சாயந்திரம்... எங்கவும் போகனுமா... சித்தி?" என்று ரொம்பவும் அப்பாவியாக கேட்டான்.
"ஆமாம்பா... உங்க சித்தப்பா இருந்தா கோவிலுக்கு அழைச்சிட்டு போவார்... அப்புறம் ஒரு நல்ல ரெஸ்டாரெண்ட்டுக்கும் அழைச்சிட்டுப் போவார்... ஆனா உங்க சித்தப்பா இப்ப டூர்ல இருக்காரே... நீதான் சித்தப்பா இடத்துல இருந்து சித்திய கவனிச்சிக்கனும்... என்ன புரியுதா...?" பேசிக் கொண்டே கவிதா அவனை இன்னும் நெருங்கி, அவன் தொடையை உரசும் அளவுக்கு நகர்ந்தாள். சந்த்ருவுக்கு அவளுடைய அருகாமையின் வாசமே மயக்கம் தருவதாக இருந்தது. கவிதா சித்தி தன்னுடன் உரசிக் கொண்டே சொன்னதின் அர்த்தம் கொஞ்சம் புரிந்தது போல இருந்தது சந்த்ருவுக்கு.
அவன் குளித்துவிட்டு வந்ததும், தங்களுடைய கல்யாண நாளுக்காக அவனுக்கு எடுத்து வைத்திருந்த பட்டு குர்த்தா ஷெர்வாணியை காண்பித்தாள்.
"எதுக்கு... சித்தி... இவ்வளவு விலையில...?" சந்த்ரு அடக்கத்துடன் சொன்னான். கவிதா கார்த்திக்குக்கு எடுத்து வந்திருந்ததையும் காண்பித்தாள்.
"ஏன்... என்ன இப்ப...? உன்னோட சித்தப்பா எப்படியோ அப்படித்தான் நீ எனக்கும்.... உனக்கும் சித்தப்பாவுக்கும் ஒரே டிசைன்ல எடுத்தேன். நல்லாருக்கா...? உனக்கு பிடிச்சிருக்கா...?" கவிதா கொஞ்சும் குரலில் அவனைக் கேட்டாள். சந்த்ருவுக்கு தலை சுற்றியது. அவர்களுடைய கல்யாண நாளுக்கு எனக்கும் புது ட்ரெஸ்;சித்தப்பாவுக்கும் எனக்கும் ஒரே டிசைனில் துணி; சித்தப்பா இடத்தில் நான் இருந்து சித்தியை கவனித்துக் கொள்ள வேண்டும்.
சித்தப்பா ஊரில் இல்லை! அவனுக்கு வயிற்றில் இன்பப் பந்து கிளம்பியது. சித்தி தன்னிடம் இந்த அளவுக்கு நெருக்கமாக உட்கார்ந்ததோ பேசியதோ கிடையாது. அவனுக்கு உடம்பில் இன்பம் அலைபோல பரவியது. மனம் துள்ளியது. தன்னுடைய தண்டு தடிப்பதை உணர்ந்தான். ஐயோ... ஜட்டி போடாமல் ஷார்ட்ஸ் மட்டும் போட்டது தவறாகி விட்டதே.... சந்த்ரு நெளிந்தான்.
அவனை பார்த்து பேசிக் கொண்டிருந்த கவிதா அவன் வலது தோள் பட்டையை உற்றுப் பார்த்தாள். பின்னர்,
"என்ன.. சந்த்ரு ஆச்சி...?" கரிசனத்துடன் கேட்டுக் கொண்டே அவன் தோளில் கை வைத்து தடவினாள். சத்ருவின் சிவந்த தோலில் விளையாடும்போது உண்டான சிராய்ப்புகள் அங்கங்கே இன்னும் சிவந்து கோடு கோடாக இருந்தன. சிராய்ப்பின் வலி ஒரு பக்கம்! சித்தி அங்கே கை வைத்து தடவி விட்டதால் உண்டான கிளு கிளுப்பு இன்னொரு பக்கம்! சந்த்ரு தவித்தான். அவன் கண்களின் மிக அருகே கவிதா சித்தியின் மருதாணி இட்ட மென்மையான கைகளும், நளினமான விரல்களும் அவனை எங்கோ கொண்டு சென்றன. கவிதா,
"ஐயையோ... என்ன இது... காட்டு பார்க்கலாம்... உடம்பெல்லாம்... இப்படி அடி பட்டிருக்கே...!" அவன் தோள் பட்டையிலிருந்து கையை கீழே இறக்கி அவன் அகன்ற மார்புகளில் லேசாக வருடி விட்டாள். கவிதா சித்தியின் மென்மையான வலது முலை தனது இடது கை புஜத்தில் மோதியவுடன் சந்த்ருவுக்கு வியர்க்கத் தொடங்கியது. டி ஷர்ட் போடாமல் வெறும் பனியனுடன் இருந்திருக்கக் கூடாது!
"அது ஒன்னுமில்ல... சித்தி... விளையாடும்போது கொஞ்சம் அடி படும்... ஒன்னுமில்ல..." என்று சமாளிக்கப் பார்த்தான். பஞ்சு போன்ற அவள் மிருதுவான முலை அவன் புஜத்தில் உராய்ந்து அவனை மயக்கமுறச் செய்தது.
அவனுடைய மார்பு காம்புகள் விரைத்தது இறுக்கமான பனியனில் தெரிந்து விடுமோ என்றும் அவனுக்கு கவலையாக இருந்தது. சித்தியை தடுக்கவும் முடியவில்லை, அவளைத் தொடர்ந்து அனுமதிக்கவும் முடியவில்லை. கவிதா அவன் பனியன் உள்ளே கையை தாராளமாக விட்டு அவன் மார்பெல்லாம் நன்றாக தடவினாள். சந்த்ரு துடித்தான். அவனுடைய மார்பு காம்பை அவள் தொட இன்னும் இரண்டு இன்ச் தூரமே இருந்தது. அவள் தொடர்ந்து பொறுமையாக அவனைப் பார்த்துக் கொண்டே முன்னேறினாள். சந்த்ருவுக்கு சித்தியின் பார்வையை நேருக்கு நேர் சந்திக்க முடியவில்லை. சந்த்ரு தன் தண்டை எப்படி அடக்குவது என்று யோசித்தான். அவன் யோசிக்கும் ஒவ்வொரு கணமும் அவன் தண்டு விரைத்துக் கொண்டேயிருந்தது. நல்ல வேளை அவனைக் காப்பாற்றும் வகையில் வாசலில் பெல் அடித்தது. பெல் அடித்ததை கவிதா வேண்டுமென்றே கவனிக்காதது போல,
"நான் வேணுன்னா... மருந்து போட்டு விடவா....?" தன் கையை எடுக்காமல் கேட்டாள்.
"வேண்டாம்.. சித்தி... அதுவே சரியாயிடும்... யாரோ பெல் அடிக்கிறாங்க.. நான் போய் பார்த்துட்டு வந்திடறேன்..." வலுக்கட்டாயமாக எழுந்து கதவு பக்கம் போனான். அப்பாடா... கொஞ்சம் இலகுவாக இருந்தது. வாசலில் இருந்த பூக்காரியை பார்த்து மனதிற்குள் நன்றி சொன்னான். ஆனால் இவள் வந்திருக்கக் கூடாது. இன்னும் கொஞ்சம் அப்படியே விட்டிருந்தால் சித்தி எதுவரை போகிறாள் என்று பார்த்திருக்கலாம் என்று எண்ணினான். சே... என்ன மனது! ஒரு நிமிஷம் பூக்காரிக்கு நன்றி! மறு நிமிஷம் அவள் மேல் எரிச்சல்!
சித்தி தடவியபோது உண்டான ஸ்பரிச சுகத்தின் மிச்ச மீதி இன்னும் அவன் உடலில் இருந்தது.
"சித்தி.... பூ... வந்திருக்கு...." சொல்லிவிட்டு தன் அறைக்குச் சென்றான். அவன் உடம்பில் இனும் பட படப்பு அடங்கவில்லை. சித்தி ஏன் என்னை இப்படி கொடுமை செய்கிறாள்? என்னுடன் செய்ய வேண்டுமென்றால் நேரடியாக பேசி விடலாமே? எதற்காக இப்படி என்னை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சாகடிக்க வேண்டும்?அவனுடைய உள் மனம்,
'ஏன் நீயே முதல் அடி எடுத்து வைக்க வேண்டியதுதானே!' என்று அவனையே சாடியது.
'ஐயோ.. சித்தியின் எண்ணம் முழுதாக தெரியாமல் நான் எப்படி செய்வேன்'
'அதே மாதிரிதானே அவளும் நினைப்பாள். உன்னுடைய மனம் என்னவென்றாவது அவளுக்கு சொல்'
'எப்படி சொல்வது...? ஒருவேளை எல்லாமே தவறாகிவிட்டால்?'
'அதை... அதைத்தான் அவளும் நினைப்பாள்.'
'சரி அடுத்த முறை சித்தி என்னை நெருங்கும்போது அவளிடம் சொல்லிவிடுவேன்.'
'பேசாதேடா முட்டாள்... பேசாதே... ஏதாவது சிக்னல் காண்பித்து உன் சம்மதத்தைச் சொல்'
'என்ன சிக்னல் கொடுப்பது...? ஐயோ எனக்கு ஏன் இதெல்லாம் தெரியவில்லை!
'எதையாவது செய்... ஆனால் நிச்சயம் செய்... அப்புறம் பார்...' அவன் மனதில் கொஞ்சம் தைரியம் வந்தது போல தோன்றியது. ஆனால் என்ன செய்வது, எப்படி செய்வது என்று தெரியவில்லை.
பூக்காரியிடம் பூ வாங்கிக் கொண்டிருந்த கவிதாவுக்கு 'இந்தப் பையன் ஏன் இப்படி சுத்த அம்மாஞ்சியாக இருக்கிறான்... ஏன் இன்னும் புரிந்து கொள்ளவில்லை.' ஒருவேளை நேரடியா கேட்டுவிடலாமா? வேண்டாம்... அவனுக்கும் ஆசை இருக்கின்றது. இன்னும் கொஞ்சம் விட்டு பிடிப்போம்... எப்படியும் இன்று இரவு கச்சேரிதான்! அவளால் ஆசையை அடக்க முடியவில்லை. அவனை தன் வலையில் விழ வைக்கப் போய் கடைசியில் தானே வலையில் விழுந்து விட்டதாக தோன்றியது. அவனுக்கு பாலூட்டும் நேரத்தை எதிர்பார்த்தாள்.
அன்று பகல் சாப்பாட்டை சுருக்கமாக முடித்தார்கள். கவிதா அவனை தூங்கச் சொல்லிவிட்டு கொஞ்ச நேரம் ஹாலில் இருந்தாள். பின்னர் வீடியோ கேமராவை எடுத்து டிவியின் மேல் வைத்து சோபாவின் மூலை பக்கம் திருப்பி ·போகஸ் செய்து வைத்தாள். ஞாபமாக கேமராவின் ரிமோட்டை சோபாவின் பக்கத்தில் இருந்த டீ பேடில் வைத்தாள். பின்னர் கேமராவுக்கு பவர் கனெக்ஷனையும் கொடுத்து விட்டு குழந்தையுடன் அவளும் தூங்கினாள்.
சாயந்திரம் எழுந்து குளிக்க பாத்ரூம் சென்றாள். சந்த்ரு அதற்குள் குளித்துவிட்டு ஹாலில் அவளுக்கு முதுகைக் காட்டி உட்கார்ந்திருந்தான். சந்த்ருவிடம் எப்படி பேச வேண்டும் என்று யோசனை செய்து கொண்டே பொறுமையாக எல்லா இடத்திலும் சோப்பு போட்டு குளித்தாள். மனதில் ஒரு ஐடியாவும் தோன்றவில்லை. தன் பெண்மையில் சோப்பு போடும்போது நிறைய முடி இருந்ததை பார்த்து, ஷேவ் செய்து விடலாமா என்று யோசனை செய்தாள். பின்னர் அவனுக்கு எப்படி பிடிக்குமோ தெரியவில்லை. பின்னர் பார்த்துக் கொள்ளலாம் என்று விட்டு விட்டாள். அக்குள்களில் முடிகள் கொஞ்சமாகத்தான் இருந்தன.
சந்த்ருருவிடம் எப்படி பேச வேண்டும் என்று எவ்வளவு யோசனை செய்தும் ஒன்றும் பிடிகிட்டவில்லை. குளித்து முடித்துவிட்டு டவலை எடுக்கும்போது அது கீழே விழுந்து விட்டது. அடடா... கீழே கிடந்த டவலை எடுத்தவள் ஒரு நிமிஷம் யோசனை செய்து அதை அப்படியே பக்கெட்டில் போட்டு நனைத்தாள். பின்னர் கதவை கொஞ்சமாக திறந்து வைத்து,
"சந்த்ரு.... சந்த்ரு...." என்று குரல் கொடுத்தாள்.
"என்ன சித்தி...?" சந்த்ருவின் குரல் ஹாலிலிருந்து கேட்டது.
"சந்த்ரு.... ரூம்ல இருந்து ஒரு டவல் கொண்டு வாப்பா... என்னோட டவல் நனஞ்சிடிச்சி..."
ஒரு நிமிஷத்தில் சந்த்ரு வரும் காலடி சப்தம் கேட்டது. வலது கையை எடுத்து மார்புக்கு குறுக்காக காம்புகளை மட்டும் மறைத்து பெரும்பகுதி வெளியே தெரியும்படி வைத்துக் கொண்டாள். பாதி கதவை திறந்தாள். ஆனால் இடுப்பை கதவுக்கு உள் பக்கம் வைத்து பாதி உடம்பை மட்டும் வெளியே காட்டி தன் இடது கையை வெளியே நீட்டினாள். அவன் பார்வை தன் முலைகளில் பதிந்திருப்பதை கவனித்தாள். சந்த்ருவின் கண்கள் அகல விரிந்தன. தன் வலது கையின் இறுக்கத்தை இன்னும் அழுத்தி மேலே கிளம்பியிருந்த தன் பால்குடங்களை இன்னும் பிதுக்கிக் காண்பித்தாள். அவன் கண்கள் தன் மார்புகளில்
நிலைகுத்தி நின்றதை திருப்தியுடன் பார்த்தாள். அவன் கையிலிருந்த டவலை வாங்கிக் கொண்டு கதவை பொறுமையாக அவன் கண்களைப் பார்த்து மெள்ள சிரித்துக் கொண்டே சாத்தினாள். இன்னும் கொஞ்சம் விட்டிருந்தால் பார்வையாலேயே தன்னை துளைத்து விட்டிருப்பான் என்று நினைத்தாள். அவனுக்கு முதல் முறை தன் முலைகளை இவ்வளவு தூரம் காண்பித்தது குறித்து அவளுக்கு ஒரே குஷியாக இருந்தது. ஆனால் போதாது, இது போதாது அவனை இன்னும் சூடாக்க வேண்டும் என்று நினைத்தாள். தண்ணீர் போக துவட்டிக் கொண்டு டவலை அப்படியே கட்டிப் பார்த்தாள். அவளுடைய சூத்து முழுவதும், முலைகளில் பாதியும் மறைந்தது. தொடைகள் வெளிச்சம் போட்டது போல நன்றாக தெரிந்தன. டவலை இருக்கமாக கட்டாமல் கொஞ்சம் தளற விட்டு டவலின் மேல் பாகத்தை கையில் இறுக்கமாக பிடித்துக் கொண்டாள்.
கதவை திறந்து வெளியே வந்தவள் அன்ன நடை பழகுவது போல அடி மேல் அடி எடுத்து வைத்து ஹாலுக்குள் நடக்க ஆரம்பித்தாள். சந்த்ரு அவளை எதிர்கொண்டு உட்கார்ந்திருந்தான். நிச்சயம் இது அவன் வழக்கமாக உட்காரும் இடம் இல்லை. அவள் வருவதை எதிர்நோக்கி அவளை பார்க்கவென்றே இடம் மாறி உட்கார்ந்திருந்தான் என்று புரிந்து கொண்டாள். கவிதா அவன் கண்களைப் பார்த்தவுடன் அவனும் தன் கவிதா சித்தியின் கண்களை நேருக்கு நேர் பார்த்தான். ஆனால் சரியாக இரண்டு வினாடிகளில் அவன் பார்வை தாழ்ந்தது. அடுத்த வினாடியே மீண்டும் அவள் இருக்கும் இடத்தில் பார்வையை செலுத்தி அவளுடைய திறந்த தொடைகளையும், பொங்கியெழுந்த மார்புகளையும் பார்த்தான். கவிதா ஈரத்தில் வழுக்கி விழுந்து விடாமல் போவது போல பொறுமையாக நடந்தாள். அவள் வரும் வழியெல்லாம் ஈரமானது. கவிதா சந்த்ருவை தொடர்ந்து புன்சிரிப்புடன் பார்த்துக் கொண்டே தன் அறைக்குள் நுழைந்தாள். அறைக்குள் நுழைந்து கதவை சாத்தும் முன் மீண்டும் அவனைப் பார்த்தாள். சந்த்ரு நன்றாக திரும்பி அவளைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். கவிதா நிறுத்தி நிதானமாக அவன் கண்களைப் பார்த்து புத்தம் புதியதாக ஒரு சிரிப்பை பொறுமையாக உதிர்த்து விட்டு கதவைச் சாத்திக் கொண்டாள்
"என்னங்க... உங்களுக்கு இன்னொரு சர்ப்ரைஸ்...." என்று சொல்லி அவனை ஹாலில் சோபாவில் உட்காரவைத்தாள். கார்த்திக்,
"ஐயோ... கவி... இன்னொரு சர்ப்ரஸா... ஐயோ... தாங்காதும்மா...." என்று வேடிக்கையாக அலறினான்.
"ஐயோ... ஆசையைப் பாரு... ஐயாவுக்கு..." கவிதா அவனுக்கு உதட்டை சுழற்றி பழிப்பு காட்டினாள். பின்னர் விடியோவையும், டிவியையும் இணைத்து அவள் ரெக்கார்ட் செய்திருந்ததை ஓடவிட்டாள். கார்த்திக்கால் நம்ப முடியவில்லை. கவிதாவை அப்படியே மூச்சு முட்டும் அளவுக்கு கட்டிப் பிடித்து உதட்டில் முத்தமிட்டான். கவிதாவும் அப்போதுதான் ரெக்கார்ட் செய்ததை முதலில் பார்த்தாள். கேமிரா ஒரே இடத்தில் இருந்தாலும் நல்ல வெளிச்சத்தில் அருமையாக வந்திருந்தது. சில சமயம் கார்த்திக்கின் முகமும், சில சமயம் ருக்மணியின் முகமும் கேமராவில் நேருக்கு நேராக வந்திருந்தது. கவிதா கார்த்திக்கைக் கட்டிக் கொண்டு பார்த்தாள். நேரம் போகப் போக இருவரும் மற்றவர் உறுப்பைத் தேடினார்கள். கவிதா கார்த்திக்கின் தண்டை கையில் எடுத்து உருட்டிக் கொண்டே பார்த்தாள். வீடியோ இடையிடையில் நின்றிருந்தது.
"ஒரு வாரம் நீங்க ரெண்டு பேரும் செஞ்சதை நான் தொடர்ந்து ரெக்கார்ட் பன்னலைங்க... அப்பப்போ முடிஞ்சவரைக்கும் ரெக்கார்ட் செஞ்சேன்...." கவிதா கார்த்திக்கின் தண்டை அடியிலிருந்து நுனி வரை பொறுமையாக உருவி விட்டாள்.
ருக்மணி அத்தை கார்த்திக்கின் தண்டை ஆவேசமாக ஊம்புவதைப் பார்த்த கவிதாவால் சும்மா இருக்க முடியவில்லை. கீழே இறங்கி அவன் கால்களுக்கு இடையில் உட்கார்ந்து அவளும் ஊம்ப ஆரம்பித்தாள். அவள் ஊம்பி முடித்ததும் கார்த்திக், தன் ருக்மணி சித்திக்கு செய்ததைப் போலவே கவிதாவை தன் மடி மேல் தூக்கி வைத்து பின்னாலிருந்து செய்தான். அவர்கள் இருவரும் செய்யாத காம லீலைகளே இல்லை. இருந்தாலும் தன் புருஷன் வேறு பெண்ணிடம் செய்ததை வீடியோவில் அவன்கூட சேர்ந்து பார்க்கும்போது அவர்களுக்குள் காமம் புதியதாக தோன்றியது. சந்த்ரு திரும்பி வரும்வரை வீட்டின் அனைத்துப் பகுதிகளும் அவர்களுக்கு படுக்கை அறையாக மாறியிருந்தது. வீடியோ படலமும் முடிந்தபின் கார்த்திக்,
"கவி... நாளைக்கு மறுநாள் புதன் கிழமை சந்த்ரு திரும்பி வந்துடுவான். எனக்கு வியாழக்கிழமை டூர் இருக்கு... அப்புறம் நீயுமாச்சு... உன்னோட சின்ன புருஷனுமாச்சு... இஷ்டம் போல எஞ்சாய் பன்னுங்க... அவனுக்கும் எல்லாத்தையும் சொல்லி கொடு...." என்றான்.
"எல்லாம் சரி... வர்ர சணிக்கிழமை என்ன நாளுன்னு உங்களுக்கு தெரியலயா...?" கவிதா அவனை கேட்டாள். கார்த்திக் ஒரு நிமிஷம் ஒன்றும் தெரியாமல் விழித்தான். அடுத்த வினாடி அவனுக்குத் தெரிந்தது. முகமெல்லாம் பூரிப்பாக
"ஓ... சாரிடா... மனசெல்லாம் நீ சந்த்ருகூட செய்யறதைப் பத்தியே இருந்துதா... அதான் மறந்துட்டேன்... ஐயோ... எனக்கு இப்ப போய் டூர் இருக்கே... உன்னோட பர்த்டேக்கு என்னால இருக்க முடியாதேடா..." கார்த்திக் தீவிர யோசனையில் ஆழ்ந்தவுடன் கவிதா,
"ஒன்னும் பெரிசா யோசிக்காதீங்க... அன்னிக்குத்தான் நானும் என்னோட சின்ன புருஷனும்...." கவிதா சொல்லி முடிக்கவில்லை. கார்த்திக் அவளைக் கட்டிக் கொண்டான்.
"கவி... அது எப்படிம்மா... உனக்கு அமையுது? நாலு வருஷத்துக்கு முன்ன நம்ப கல்யாணம் உன்னோட இருபதாவது பர்த்டேலதான் நடந்தது... அன்னிக்குத்தான் உனக்கும் எனக்கும் ·பர்ஸ்ட் நைட்... இப்ப உன்னோட இருபத்தி நாலாவது வயசில... நம்ப நாலாவது மேரியேஜ் ஆனிவர்சரிடேல உனக்கு இன்னொரு ·பர்ஸ்ட் நைட்... எஞ்சாய்டா கவி..."
"என்னங்க... நாளைக்கு எனக்கு கொஞ்சம் ஷாப்பிங் போகனும்... நம்ப நாலு பேருக்கும் ட்ரெஸ் வாங்கனும்... அப்புறம் எனக்கு கொஞ்சம் பியூட்டி பார்லரும் போகனும்..."
"ஜமாய்டா... கண்ணா... என்ன வேணுண்ணாலும் வாங்கிக்கோ... நாளைக்கு நானே அழைச்சிட்டுப் போறேன்..."
அடுத்த நாள் தனக்கென்று பச்சை, சிவப்பு, நீலம் ஊதாப்பூ என்று எல்லா நிறமும் அடுக்கடுக்காக இருந்த ஒரு பட்டுப் புடவை வாங்கிக் கொண்டாள். பின்னர் அதே துணி அதே டிசைனில் ஒரு ரெடிமேட் ஜாக்கெட்டையும் வாங்கினாள். அந்த ஜாக்கெட்டின் பின்[உறம் ஜன்னல், கதவு எல்லாம் இருந்தது. சிவந்த நிற உள்பாவாடை கணக்கில் ஏறிற்று. கார்த்திக்குக்கும், சந்த்ருவுக்கும், ஒரே மாதிரியாக வெண்பட்டில் சிவப்பு நிற எம்ப்ராய்டரி பார்டர் வைத்து தைத்திருந்த குர்த்தா ஷெர்வாணியை வாங்கினாள். பின்னர் உள்ளாடைக் கடையில் சிவப்பு நிறத்தில் மெல்லிய லேஸால் ஆன புதுரக பிராவும், அதே நிறத்தில் தன் பெண்மையை மட்டும் மறைக்கும் அளவுக்கு ஒரு தோங் ஜட்டியையும் வாங்கினாள்.
பின்னர் அவளை பியூட்டி பார்லரில் விட்டு விட்டு கார்த்திக் வீட்டுக்கு குழந்தையுடன் வந்துவிட்டான். மூன்று மணி நேரம் கழித்து மீண்டும் அவளை அழைத்து வந்தான். கவிதா நல்ல கோதுமை நிறம்தான். ஆனால்·பேசியல் முடிந்து வந்தவளைக் கண்டு கார்த்திக் அசந்து விட்டான். புருவங்கள் திருத்தப் பட்டு, முகம் மின்னியது. அவள் முகம் மின்னியது ·பேசியலால் மட்டுமல்ல, உடலுறவு சுகத்தின் அடுத்த பரிமாணத்தை அனுபவிக்கப் போகும் ஆவலாலும்தான் என்று கார்த்திக் புரிந்து கொண்டான். கைகளில் விரல் நுனி முதல் முழங்கைகளின் பாதிவரை அழகாக, சிறிய சிறிய பூ வடிவங்களில் கோலம் இட்டது போல மருதாணியால் அலங்காரம் செய்திருந்தாள். அவளுடைய கோதுமை நிறத்துக்கு சிவந்த மருதாணிக்கு அழகு சேர்ந்திருந்தது.
அன்றிரவு கார்த்திக் கவிதாவை தொடவில்லை. குறைந்த பட்சம் இரண்டு நாள் விட்டிருந்தால்தான் காம சுகம் இனிக்கும் என்பது அவனுடைய கணக்கு. அடுத்த நாள் காலை சந்த்ரு வந்தான். வந்தவுடன் தங்கள் அணி பெரிய வெற்றி பெற்றதை ஆனந்தத்துடன் சொன்னான். பின்னர் களைப்பாக இருப்பதாக சொல்லி தூங்கிவிட்டான். அன்றிரவும் கார்த்திக் கவிதாவை கண்டிப்பாக தொடவில்லை. கவிதா
"என்னங்க.... நீங்க திரும்பி வர்ரதுக்கு இன்னும் பத்து நாளாகுமே.... எப்படிங்க இருப்பீங்க..."
"வேண்டாம்.. கவி... நீயும், சந்த்ருவும் இங்க செய்யப்போறதை கற்பனை பன்னாலே போதும்... அப்புறம் என்கையே எனக்கு உதவி...." என்றவுடன், கவிதா
"சரி... நீங்க ஒன்னும் செய்ய வேண்டாம்... நானே உங்களுக்கு செஞ்சு விடறேன்..." என்று சொல்லி அவன் ஆயுதத்தை தன் கையில் எடுத்தாள்.
வெகு நேரம் நிறுத்தி, நிறுத்தி அவனுடைய தண்டை உருவி விட்டாள். கார்த்திக் அருமையான இன்பத்தை அனுபவித்தான். அடிக்கடி அவனுக்கு உதட்டில் முத்தம் கொடுத்து, அவன் விரைப்பைகளை வருடி, அவனுடைய மார்பு காம்புகளை தன் இதழ்களால் சுவைத்து கை அடித்து விட்டாள். ஒரு மணி நேரம் ஆன பிறகு,
"கவி... சீக்கிரம் நல்லா அடிச்சி விடுடா... இதுக்கு மேல தாங்க முடியல...." என்றான். அதன் பிறகு கவிதா தன் வேகத்தை கூட்டி அடித்தாள். அவனுக்கு விந்து வரும் நேரம் சட்டென்று அதை தன் வாயில் வைத்து ஊம்பி அவ்வளவு விந்தையும் உறிஞ்சி குடித்தாள். கார்த்திக் அப்படியே அசதியில் கண்மூடி தூங்கினான்.
அடுத்த நாள் காலையில் கார்த்திக் புறப்பட்டவுடன் கவிதா சந்த்ருவை கவனிக்க ஆயத்தமானாள்.
சணிக்கிழமை அன்று காலையிலேயே சந்த்ருவுக்கு கா·பி கொடுக்கும்போது தன் தனங்களை சரித்து காண்பித்து அவனை இம்சைக்குள்ளாக்கினாள். சந்த்ரு தன் அரைகுறை ஆடையை மறைக்க பெரிதும் பாடுபட்டான். ஆனால் கவிதா அங்கேயே அவனுக்குப் பக்கத்தில் அவன் கட்டிலில் உட்கார்ந்து கொண்டு,
"சந்த்ரு... இன்னிக்கு சாயந்திரம் எங்கவும் வெளியில போயிடாத... இன்னிக்கி எனக்கு பர்த்டே... அப்புறம் எங்களுக்கு கல்யாண நாள் கூட..." என்று கொஞ்சம் வெட்கப் பட்டவளாக சொன்னாள்.
"அட... ஆமாம் சித்தி... சாரி.... நான் மறந்தே போயிட்டேன். போன வருஷம் நீங்க செலப்ரேட் பன்னினீங்க... ஆனா என்னாலதான் இருக்க முடியல... நான் லாஸ்ட் இயர் டோர்னமெண்ட்டுக்கு போயிட்டேன்.... ஹேப்பி பர்த்டே.... அண்ட் வெரி ஹேப்பி மேரியேஜ் ஆன்னிவர்சரிடே..." என்று சொல்லி கை கொடுத்தான். கவிதாவும் சிரித்துக் கொண்டே அவன் வாழ்த்துக்களைப் பெற்றாள்.
சாயந்திரம்... எங்கவும் போகனுமா... சித்தி?" என்று ரொம்பவும் அப்பாவியாக கேட்டான்.
"ஆமாம்பா... உங்க சித்தப்பா இருந்தா கோவிலுக்கு அழைச்சிட்டு போவார்... அப்புறம் ஒரு நல்ல ரெஸ்டாரெண்ட்டுக்கும் அழைச்சிட்டுப் போவார்... ஆனா உங்க சித்தப்பா இப்ப டூர்ல இருக்காரே... நீதான் சித்தப்பா இடத்துல இருந்து சித்திய கவனிச்சிக்கனும்... என்ன புரியுதா...?" பேசிக் கொண்டே கவிதா அவனை இன்னும் நெருங்கி, அவன் தொடையை உரசும் அளவுக்கு நகர்ந்தாள். சந்த்ருவுக்கு அவளுடைய அருகாமையின் வாசமே மயக்கம் தருவதாக இருந்தது. கவிதா சித்தி தன்னுடன் உரசிக் கொண்டே சொன்னதின் அர்த்தம் கொஞ்சம் புரிந்தது போல இருந்தது சந்த்ருவுக்கு.
அவன் குளித்துவிட்டு வந்ததும், தங்களுடைய கல்யாண நாளுக்காக அவனுக்கு எடுத்து வைத்திருந்த பட்டு குர்த்தா ஷெர்வாணியை காண்பித்தாள்.
"எதுக்கு... சித்தி... இவ்வளவு விலையில...?" சந்த்ரு அடக்கத்துடன் சொன்னான். கவிதா கார்த்திக்குக்கு எடுத்து வந்திருந்ததையும் காண்பித்தாள்.
"ஏன்... என்ன இப்ப...? உன்னோட சித்தப்பா எப்படியோ அப்படித்தான் நீ எனக்கும்.... உனக்கும் சித்தப்பாவுக்கும் ஒரே டிசைன்ல எடுத்தேன். நல்லாருக்கா...? உனக்கு பிடிச்சிருக்கா...?" கவிதா கொஞ்சும் குரலில் அவனைக் கேட்டாள். சந்த்ருவுக்கு தலை சுற்றியது. அவர்களுடைய கல்யாண நாளுக்கு எனக்கும் புது ட்ரெஸ்;சித்தப்பாவுக்கும் எனக்கும் ஒரே டிசைனில் துணி; சித்தப்பா இடத்தில் நான் இருந்து சித்தியை கவனித்துக் கொள்ள வேண்டும்.
சித்தப்பா ஊரில் இல்லை! அவனுக்கு வயிற்றில் இன்பப் பந்து கிளம்பியது. சித்தி தன்னிடம் இந்த அளவுக்கு நெருக்கமாக உட்கார்ந்ததோ பேசியதோ கிடையாது. அவனுக்கு உடம்பில் இன்பம் அலைபோல பரவியது. மனம் துள்ளியது. தன்னுடைய தண்டு தடிப்பதை உணர்ந்தான். ஐயோ... ஜட்டி போடாமல் ஷார்ட்ஸ் மட்டும் போட்டது தவறாகி விட்டதே.... சந்த்ரு நெளிந்தான்.
அவனை பார்த்து பேசிக் கொண்டிருந்த கவிதா அவன் வலது தோள் பட்டையை உற்றுப் பார்த்தாள். பின்னர்,
"என்ன.. சந்த்ரு ஆச்சி...?" கரிசனத்துடன் கேட்டுக் கொண்டே அவன் தோளில் கை வைத்து தடவினாள். சத்ருவின் சிவந்த தோலில் விளையாடும்போது உண்டான சிராய்ப்புகள் அங்கங்கே இன்னும் சிவந்து கோடு கோடாக இருந்தன. சிராய்ப்பின் வலி ஒரு பக்கம்! சித்தி அங்கே கை வைத்து தடவி விட்டதால் உண்டான கிளு கிளுப்பு இன்னொரு பக்கம்! சந்த்ரு தவித்தான். அவன் கண்களின் மிக அருகே கவிதா சித்தியின் மருதாணி இட்ட மென்மையான கைகளும், நளினமான விரல்களும் அவனை எங்கோ கொண்டு சென்றன. கவிதா,
"ஐயையோ... என்ன இது... காட்டு பார்க்கலாம்... உடம்பெல்லாம்... இப்படி அடி பட்டிருக்கே...!" அவன் தோள் பட்டையிலிருந்து கையை கீழே இறக்கி அவன் அகன்ற மார்புகளில் லேசாக வருடி விட்டாள். கவிதா சித்தியின் மென்மையான வலது முலை தனது இடது கை புஜத்தில் மோதியவுடன் சந்த்ருவுக்கு வியர்க்கத் தொடங்கியது. டி ஷர்ட் போடாமல் வெறும் பனியனுடன் இருந்திருக்கக் கூடாது!
"அது ஒன்னுமில்ல... சித்தி... விளையாடும்போது கொஞ்சம் அடி படும்... ஒன்னுமில்ல..." என்று சமாளிக்கப் பார்த்தான். பஞ்சு போன்ற அவள் மிருதுவான முலை அவன் புஜத்தில் உராய்ந்து அவனை மயக்கமுறச் செய்தது.
அவனுடைய மார்பு காம்புகள் விரைத்தது இறுக்கமான பனியனில் தெரிந்து விடுமோ என்றும் அவனுக்கு கவலையாக இருந்தது. சித்தியை தடுக்கவும் முடியவில்லை, அவளைத் தொடர்ந்து அனுமதிக்கவும் முடியவில்லை. கவிதா அவன் பனியன் உள்ளே கையை தாராளமாக விட்டு அவன் மார்பெல்லாம் நன்றாக தடவினாள். சந்த்ரு துடித்தான். அவனுடைய மார்பு காம்பை அவள் தொட இன்னும் இரண்டு இன்ச் தூரமே இருந்தது. அவள் தொடர்ந்து பொறுமையாக அவனைப் பார்த்துக் கொண்டே முன்னேறினாள். சந்த்ருவுக்கு சித்தியின் பார்வையை நேருக்கு நேர் சந்திக்க முடியவில்லை. சந்த்ரு தன் தண்டை எப்படி அடக்குவது என்று யோசித்தான். அவன் யோசிக்கும் ஒவ்வொரு கணமும் அவன் தண்டு விரைத்துக் கொண்டேயிருந்தது. நல்ல வேளை அவனைக் காப்பாற்றும் வகையில் வாசலில் பெல் அடித்தது. பெல் அடித்ததை கவிதா வேண்டுமென்றே கவனிக்காதது போல,
"நான் வேணுன்னா... மருந்து போட்டு விடவா....?" தன் கையை எடுக்காமல் கேட்டாள்.
"வேண்டாம்.. சித்தி... அதுவே சரியாயிடும்... யாரோ பெல் அடிக்கிறாங்க.. நான் போய் பார்த்துட்டு வந்திடறேன்..." வலுக்கட்டாயமாக எழுந்து கதவு பக்கம் போனான். அப்பாடா... கொஞ்சம் இலகுவாக இருந்தது. வாசலில் இருந்த பூக்காரியை பார்த்து மனதிற்குள் நன்றி சொன்னான். ஆனால் இவள் வந்திருக்கக் கூடாது. இன்னும் கொஞ்சம் அப்படியே விட்டிருந்தால் சித்தி எதுவரை போகிறாள் என்று பார்த்திருக்கலாம் என்று எண்ணினான். சே... என்ன மனது! ஒரு நிமிஷம் பூக்காரிக்கு நன்றி! மறு நிமிஷம் அவள் மேல் எரிச்சல்!
சித்தி தடவியபோது உண்டான ஸ்பரிச சுகத்தின் மிச்ச மீதி இன்னும் அவன் உடலில் இருந்தது.
"சித்தி.... பூ... வந்திருக்கு...." சொல்லிவிட்டு தன் அறைக்குச் சென்றான். அவன் உடம்பில் இனும் பட படப்பு அடங்கவில்லை. சித்தி ஏன் என்னை இப்படி கொடுமை செய்கிறாள்? என்னுடன் செய்ய வேண்டுமென்றால் நேரடியாக பேசி விடலாமே? எதற்காக இப்படி என்னை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சாகடிக்க வேண்டும்?அவனுடைய உள் மனம்,
'ஏன் நீயே முதல் அடி எடுத்து வைக்க வேண்டியதுதானே!' என்று அவனையே சாடியது.
'ஐயோ.. சித்தியின் எண்ணம் முழுதாக தெரியாமல் நான் எப்படி செய்வேன்'
'அதே மாதிரிதானே அவளும் நினைப்பாள். உன்னுடைய மனம் என்னவென்றாவது அவளுக்கு சொல்'
'எப்படி சொல்வது...? ஒருவேளை எல்லாமே தவறாகிவிட்டால்?'
'அதை... அதைத்தான் அவளும் நினைப்பாள்.'
'சரி அடுத்த முறை சித்தி என்னை நெருங்கும்போது அவளிடம் சொல்லிவிடுவேன்.'
'பேசாதேடா முட்டாள்... பேசாதே... ஏதாவது சிக்னல் காண்பித்து உன் சம்மதத்தைச் சொல்'
'என்ன சிக்னல் கொடுப்பது...? ஐயோ எனக்கு ஏன் இதெல்லாம் தெரியவில்லை!
'எதையாவது செய்... ஆனால் நிச்சயம் செய்... அப்புறம் பார்...' அவன் மனதில் கொஞ்சம் தைரியம் வந்தது போல தோன்றியது. ஆனால் என்ன செய்வது, எப்படி செய்வது என்று தெரியவில்லை.
பூக்காரியிடம் பூ வாங்கிக் கொண்டிருந்த கவிதாவுக்கு 'இந்தப் பையன் ஏன் இப்படி சுத்த அம்மாஞ்சியாக இருக்கிறான்... ஏன் இன்னும் புரிந்து கொள்ளவில்லை.' ஒருவேளை நேரடியா கேட்டுவிடலாமா? வேண்டாம்... அவனுக்கும் ஆசை இருக்கின்றது. இன்னும் கொஞ்சம் விட்டு பிடிப்போம்... எப்படியும் இன்று இரவு கச்சேரிதான்! அவளால் ஆசையை அடக்க முடியவில்லை. அவனை தன் வலையில் விழ வைக்கப் போய் கடைசியில் தானே வலையில் விழுந்து விட்டதாக தோன்றியது. அவனுக்கு பாலூட்டும் நேரத்தை எதிர்பார்த்தாள்.
அன்று பகல் சாப்பாட்டை சுருக்கமாக முடித்தார்கள். கவிதா அவனை தூங்கச் சொல்லிவிட்டு கொஞ்ச நேரம் ஹாலில் இருந்தாள். பின்னர் வீடியோ கேமராவை எடுத்து டிவியின் மேல் வைத்து சோபாவின் மூலை பக்கம் திருப்பி ·போகஸ் செய்து வைத்தாள். ஞாபமாக கேமராவின் ரிமோட்டை சோபாவின் பக்கத்தில் இருந்த டீ பேடில் வைத்தாள். பின்னர் கேமராவுக்கு பவர் கனெக்ஷனையும் கொடுத்து விட்டு குழந்தையுடன் அவளும் தூங்கினாள்.
சாயந்திரம் எழுந்து குளிக்க பாத்ரூம் சென்றாள். சந்த்ரு அதற்குள் குளித்துவிட்டு ஹாலில் அவளுக்கு முதுகைக் காட்டி உட்கார்ந்திருந்தான். சந்த்ருவிடம் எப்படி பேச வேண்டும் என்று யோசனை செய்து கொண்டே பொறுமையாக எல்லா இடத்திலும் சோப்பு போட்டு குளித்தாள். மனதில் ஒரு ஐடியாவும் தோன்றவில்லை. தன் பெண்மையில் சோப்பு போடும்போது நிறைய முடி இருந்ததை பார்த்து, ஷேவ் செய்து விடலாமா என்று யோசனை செய்தாள். பின்னர் அவனுக்கு எப்படி பிடிக்குமோ தெரியவில்லை. பின்னர் பார்த்துக் கொள்ளலாம் என்று விட்டு விட்டாள். அக்குள்களில் முடிகள் கொஞ்சமாகத்தான் இருந்தன.
சந்த்ருருவிடம் எப்படி பேச வேண்டும் என்று எவ்வளவு யோசனை செய்தும் ஒன்றும் பிடிகிட்டவில்லை. குளித்து முடித்துவிட்டு டவலை எடுக்கும்போது அது கீழே விழுந்து விட்டது. அடடா... கீழே கிடந்த டவலை எடுத்தவள் ஒரு நிமிஷம் யோசனை செய்து அதை அப்படியே பக்கெட்டில் போட்டு நனைத்தாள். பின்னர் கதவை கொஞ்சமாக திறந்து வைத்து,
"சந்த்ரு.... சந்த்ரு...." என்று குரல் கொடுத்தாள்.
"என்ன சித்தி...?" சந்த்ருவின் குரல் ஹாலிலிருந்து கேட்டது.
"சந்த்ரு.... ரூம்ல இருந்து ஒரு டவல் கொண்டு வாப்பா... என்னோட டவல் நனஞ்சிடிச்சி..."
ஒரு நிமிஷத்தில் சந்த்ரு வரும் காலடி சப்தம் கேட்டது. வலது கையை எடுத்து மார்புக்கு குறுக்காக காம்புகளை மட்டும் மறைத்து பெரும்பகுதி வெளியே தெரியும்படி வைத்துக் கொண்டாள். பாதி கதவை திறந்தாள். ஆனால் இடுப்பை கதவுக்கு உள் பக்கம் வைத்து பாதி உடம்பை மட்டும் வெளியே காட்டி தன் இடது கையை வெளியே நீட்டினாள். அவன் பார்வை தன் முலைகளில் பதிந்திருப்பதை கவனித்தாள். சந்த்ருவின் கண்கள் அகல விரிந்தன. தன் வலது கையின் இறுக்கத்தை இன்னும் அழுத்தி மேலே கிளம்பியிருந்த தன் பால்குடங்களை இன்னும் பிதுக்கிக் காண்பித்தாள். அவன் கண்கள் தன் மார்புகளில்
நிலைகுத்தி நின்றதை திருப்தியுடன் பார்த்தாள். அவன் கையிலிருந்த டவலை வாங்கிக் கொண்டு கதவை பொறுமையாக அவன் கண்களைப் பார்த்து மெள்ள சிரித்துக் கொண்டே சாத்தினாள். இன்னும் கொஞ்சம் விட்டிருந்தால் பார்வையாலேயே தன்னை துளைத்து விட்டிருப்பான் என்று நினைத்தாள். அவனுக்கு முதல் முறை தன் முலைகளை இவ்வளவு தூரம் காண்பித்தது குறித்து அவளுக்கு ஒரே குஷியாக இருந்தது. ஆனால் போதாது, இது போதாது அவனை இன்னும் சூடாக்க வேண்டும் என்று நினைத்தாள். தண்ணீர் போக துவட்டிக் கொண்டு டவலை அப்படியே கட்டிப் பார்த்தாள். அவளுடைய சூத்து முழுவதும், முலைகளில் பாதியும் மறைந்தது. தொடைகள் வெளிச்சம் போட்டது போல நன்றாக தெரிந்தன. டவலை இருக்கமாக கட்டாமல் கொஞ்சம் தளற விட்டு டவலின் மேல் பாகத்தை கையில் இறுக்கமாக பிடித்துக் கொண்டாள்.
கதவை திறந்து வெளியே வந்தவள் அன்ன நடை பழகுவது போல அடி மேல் அடி எடுத்து வைத்து ஹாலுக்குள் நடக்க ஆரம்பித்தாள். சந்த்ரு அவளை எதிர்கொண்டு உட்கார்ந்திருந்தான். நிச்சயம் இது அவன் வழக்கமாக உட்காரும் இடம் இல்லை. அவள் வருவதை எதிர்நோக்கி அவளை பார்க்கவென்றே இடம் மாறி உட்கார்ந்திருந்தான் என்று புரிந்து கொண்டாள். கவிதா அவன் கண்களைப் பார்த்தவுடன் அவனும் தன் கவிதா சித்தியின் கண்களை நேருக்கு நேர் பார்த்தான். ஆனால் சரியாக இரண்டு வினாடிகளில் அவன் பார்வை தாழ்ந்தது. அடுத்த வினாடியே மீண்டும் அவள் இருக்கும் இடத்தில் பார்வையை செலுத்தி அவளுடைய திறந்த தொடைகளையும், பொங்கியெழுந்த மார்புகளையும் பார்த்தான். கவிதா ஈரத்தில் வழுக்கி விழுந்து விடாமல் போவது போல பொறுமையாக நடந்தாள். அவள் வரும் வழியெல்லாம் ஈரமானது. கவிதா சந்த்ருவை தொடர்ந்து புன்சிரிப்புடன் பார்த்துக் கொண்டே தன் அறைக்குள் நுழைந்தாள். அறைக்குள் நுழைந்து கதவை சாத்தும் முன் மீண்டும் அவனைப் பார்த்தாள். சந்த்ரு நன்றாக திரும்பி அவளைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். கவிதா நிறுத்தி நிதானமாக அவன் கண்களைப் பார்த்து புத்தம் புதியதாக ஒரு சிரிப்பை பொறுமையாக உதிர்த்து விட்டு கதவைச் சாத்திக் கொண்டாள்
No comments:
Post a Comment