கதவு திறந்தது.
ராஜம் அத்தை தன் அறையிலிருந்து வெளிவந்தாள். மிகவும் சிம்பிளாக ஆனால் வயதுக்கேற்ற அழகுடன் gracefulஆக இருந்தாள். உடலோடு ஒட்டிய ஷிப்பான் புடவையை இறுக்கக் கட்டியிருந்ததால் 46 வயதிலும் டிரிம்மாக வைத்திருந்த மேனி அளவுகளைத் துல்லியமாகக் காட்டியது. தொப்பை இல்லை. ஆனால் சற்றே பூசினாற்போன்ற வயிறின் மத்தியில் இரண்டு ரூபாய் சைஸ் தொப்புள். புடவையைக் கட்டியிருந்த விதத்தில் தொப்புளை மறைக்க எந்த பிரயத்தினமும் எடுக்க வில்லை என்பது தெளிவானது. தொப்புளுக்கு மேலே நான்கு அங்குலமும், கீழே இரண்டு அங்குலமும் வயிறைக் காட்டியே புடவை அணிந்திருந்தாள். மாராப்பும் ஜாக்கிரதையாக தொப்புளை முடாமலேயே மேல்நோக்கிச் சென்றது. சிம்பிள் ஷிப்பான் புடவைக்கு நேர் மாறாக ஜரிகைக் கை மற்றும் ஜிகினாக்கள் பதித்த ஜாக்கெட். முன் பக்கம் அதிபாதாளம் வரை வெட்டியிருந்தது. பின்பக்கம் முதுகில் ஒரு ப்ரா பட்டை அளவு மட்டுமே முதுகை மூடியது.
"அப்பா.. வயசானாலும், அத்தையை அசைக்க யாராலும் முடியாது. என்ன அட்ராக்ஷன்??? ம்ம்ம்.. " மாமியாரைப் பார்த்து பெருமூச்சு விட்டாள்.
"வாங்க... வாங்க... வெல்கம்..." ராஜம் உற்சாகத்துடன் நண்பர்களை வரவேற்றாள்.
"ஹேய்.. ராஜம்.. எப்பிடி இருக்கே..." கேட்டுக்கொண்டே உள்ளே வந்தவருக்கு கிட்டத்தட்ட 50 வயதிருக்கலாம். மும்பையில் சில காலம் இருந்திருந்ததனால், கொஞ்சம் குஜராத்தி சாயல் தொற்றிக்கொண்டுவிடும் போல. சற்றே குண்டாகியிருந்தார். லேசான தொப்பை. வெள்ளை குர்தா பைஜாமாவில் இருந்தார். பின்னால் வந்த பாபுவும் இன்று அதிசயமாக வேட்டிக்கு மேலே குர்தா அணிந்திருந்தார். அவ்வாறு அணிவது மிகவும் அபூர்வம்.
"ம்ம்ம். நல்லா இருக்கேன் சுப்பு சார். நீங்க எப்பிடி?"
செருப்பைக் கழற்றிக்கொண்டே உள்ளே வந்தார் ராமசுப்பு. "ம்ம்.. சுகம்மா இருக்கேன் ராஜம்... அச்சு அசல் அப்பிடியே இருக்கியே.. வயசானது கொஞ்சம் கூடத் தெரியாமல்.. ம்ம்ம்" காற்றில் ஹவர்க்ளாஸ் படம் வரைந்தார். பாபுவின் நண்பர்கள் குழாம் எப்போதுமே அப்படித்தான். நண்பர்களின் மனைவிகளை உரிமையுடன் ஒருமையில் அழைத்துப் பேசுவார்கள். தேவையில்லாத "வாங்க போங்க.. சிஸ்டர். அண்ணே..." இதெல்லாம் இல்லை.
"நீங்க மட்டும் என்னவாம்.. என்ன?? கொஞ்சம் தொப்பை போட்டுட்டீங்க.. அவ்வளவுதான்." ராஜம் விடையளித்ததை ராமசுப்பு வெகுவாக ரசித்தார். சற்று வழி விட்டு, தன் பின்னால் வருகின்றவர்களுக்காக ஒதுங்கி நின்றார். ஒரு இளைஞனும் இளைஞியும் சங்கோஜத்துடன் சிரித்தபடி இருந்தனர்.
"ம்ம். ராஜம்.. அஜித்தை உனக்குத் தெரியுமில்ல?"
அவனும் வடநாட்டவன் போல் உயர் ரக ஷெர்வானி அணிந்திருந்தான்.
"அப்ப்ப்பாஅ.. ஸ்மார்டா ஆயிட்டான். ஹலோ அஜித்." ராஜம் உரிமையுடன் அஜித்தின் தோள் மீது கை போட்டு அழைத்தாள். கூச்சத்துடன் அவனும் "ஹாய் ஆண்ட்டி." என்றான்.
"அண்ட். இது தான் என்னோட டியர் மருமகள், ஆர்த்தி." மேடம் டுஸாட் மெழுகு ம்யூசியத்தில் வார்த்தெடுத்த மெழுகு பொம்மையைப் போன்ற ஒரு இளம் பெண்ணின் இடுப்பைச் சுற்றி சுவாதீனமாக கை போட்டு இழுத்து முன்னால் கொண்டு வந்து காட்டினார் ராமசுப்பு. 34-24-34, கச்சிதம் என்றால் கனக்கச்சிதம். பால்கோவா போன்ற முகம். ஆரஞ்சு நிற லேசான சாயம் பூசின உதடுகள். முகத்தில் ஓடி வந்துப் புரண்ட கேசத்தை லாவகமாக ஒதுக்கித் தள்ளினாள். தோள் வரை வெட்டப் பட்ட புரளும் கூந்தல். இளம் நீல நிற சைனீஸ் சில்கில் காக்ரா சோளி. காதுகள் ஒவ்வொன்றிலும் பெரிய நீல நிற வளையம். இடது கை மோதிர விரலில் ஒரு வைர மோதிரம். இதைத் தவிர சுத்தமாக ஒரு நகையும் கிடையாது. கழுத்துப் பகுதியில் சோளி pot வடிவில் வெட்டியிருந்ததில் கொஞ்சமாக க்ளீவேஜ் தெரிந்தது. ஆனால் கழுத்திலும் நகைகள் ஏதும் இல்லாததால் அங்கும் பால்கோவா தான். இடுப்பில் இடைவெளி மிக மிகக் குறைவு. ஆனால் அந்த குறைந்த இடைவெளியிலும் பால்கோவா தான்.
"வணக்கம் ஆண்ட்டி." குரலும் சிறிய பெண் போல் இருந்தது. அப்போது தான் வயதிற்கு வந்த 8ம் க்ளாஸ் படிக்கும் பெண் போல ஒரு மாதிரியான குழந்தைத் தனமான குழைந்த குரல்.
அஜித் குனிந்து வடக்கத்திய பாணியில் ராஜத்தின் கால் தொட்டு வணங்கினான். அவன் செய்ததைப் பார்த்து அவன் மனைவி ஆர்த்தியும் அவ்வாறே செய்தாள். ராஜம், அஜித்தின் தோள் பிடித்து தன் மார்போடு அணைத்து அவன் நெற்றியில் முத்தமிட்டான். ராஜத்தை விட அவன் நான்கு அங்குலம் உயரம் அதிகம். அதனால் நன்றாகக் குனிந்து அந்த முத்தத்தை வாங்கிக்கொண்டான். குனிந்ததில் அவனுக்கு முத்தத்துடன் போனஸாக ராஜம் ஆண்ட்டியின் பப்பாளி முலைகளின் தரிசனமும் கிடைத்தது. வாயில் எச்சில் ஊறியது. பல வருடங்கள் முன்பே அவன் தொட்டுச் சுவைத்துப் பார்க்க ஆவலூட்டிய பப்பாளிப்பழங்கள். ம்ம்ம்ம்.. கிடைக்குமா??
ஆர்த்தியை ராஜம் ஆசீர்வாதித்த விதமே தனி. இறுக்கி அணைத்துக்கொண்டாள். ஆர்த்தியின் இடுப்பைச் சுற்றி தன் இரு கைகளையும் இறுக்கிப் பிடித்து தன் இடுப்போடு அணைத்துக்கொண்டாள். இரண்டு கொழுத்த முலாம்பழங்களுடன் இரண்டு கெட்டியான ஆரஞ்சு பழங்கள் மோதிக்கொண்டால் எப்படி இருக்கும். நான்கு கனிகளும் கசங்கின. அத்துடன் விடவில்லை. ஆர்த்தியின் நெற்றி, கன்னங்கள், காதுமடல்கள், மூக்கின் நுனி,தாடை என்று எல்லா இடங்களிலும் சிறு சிறு பசக் முத்தங்கள் கொடுத்தாள். ஆர்த்தியின் ஆரஞ்சுச் சுளை இதழ்களை மட்டும் முத்தமிடவில்லை. அவ்வளவுதான். அவர்களைச் சுற்றி இருந்த பாபு, ராமசுப்பு, அஜித், ஜெயா எல்லோரும் வேடிக்கைப் பார்ப்பதை ராஜம் பொருட்படுத்தவில்லை. இளம் ஆர்த்தி தான் பாவம். இப்படிப்பட்ட அமோக வரவேற்பை எதிர்பார்க்கவில்லை போலும். தன் பிஞ்சு முலைகளோடு ராஜம் ஆண்ட்டியின் மலை முலைகள் மோதியதில் லேசாக வலித்தது. ஆனாலும் முகம் பூராவும் மெல்லிய முத்தங்கள் அளித்து வரவழைத்ததில் ஒரு விதமான கிக் இருக்கத் தான் செய்கின்றது என்று உணர்ந்தாள் ஆர்த்தி.
"ஐயோ.. எவ்வளவு ஸ்வீட் மருமகள். சுப்பு சார்.. நீங்களூம் சரி அஜித் பையலும் சரி.. ரொம்பவே குடுத்து வச்சவங்க."
"என்ன ராஜம் இப்பிடிச் சொல்லிட்டே. நீயும் பாபுவும் கூடத் தான் குடுத்துவச்சிருக்கீங்க." என்ற ராமசுப்பு அங்கே தயக்கத்துடன் நின்ற ஜெயாவின் கை பற்றி இழுத்தார். "சந்தனச் சிலை மாதிரி இருக்காளே, உங்க மருமகள் ஜெயா. எவ்வளவு ஸ்டன்னிங் டிரஸ் போட்டுகிட்டு காத்துகிட்டு இருக்கா பாரு ராஜம்." ஜெயாவின் வெற்றுத் தோள்கள் மீது கை வைத்தார். அலை புரண்ட கூந்தலுக்கிடையில் கையை நீட்டி அவள் முதுகின் மீது தடவிக்கொண்டே அந்தப் பக்கத் தோள் மீது கை வைத்தார். "என்ன பாபு? உன் மருமகள நான் இப்பத் தொடலாம் இல்ல?"
"என்ன சுப்பு இது. நம்மளோட க்ரூப் ரூல்ஸ் தெரியாதா? உன் மருமகள் என்ன? என் மருமகள் என்ன? ரெண்டு பேருக்குமே பொது தானே?" என்று கூறிவிட்டு ஏதோ பெரிய ஜோக் சொல்லிவிட்டது போல் கைகொட்டிச் சிரித்தார், பாபு. "என்னம்மா சொல்றே ஆர்த்தி?" என்றபடி அவளுடைய கரத்தைப் பற்றினார்.
"என்ன அங்கிள்?" புரிந்ததும் புரியாததுமாய் ஆர்த்தி கேட்டாள்.
"எங்க க்ரூப் ரூல்ஸ் பத்தி உங்க மாமனார் உங்கிட்ட சொல்லியிருக்காரா?"
"ம்ம்.. சொல்லியிருக்கார் அங்கிள்." சொல்லும்போதே ஆர்த்தியின் கன்னங்கள் சிவந்தன. லேசாகத் தலை குனிந்தாள். குனிந்த போது தான், துப்பட்டா போர்த்தாமல் வந்து விட்டோ மே என்று வருத்தப் பட்டாள். பானை வடிவில் வெட்டப்பட்ட முன்பக்கம் சற்று அதிகமாகவே க்ளீவேஜ் காட்டுவது போல் அவளுக்குத் தெரிந்தது. இந்த சந்திப்பிற்காகவே புத்தம் புதிதாக வாங்கிய ஆடை. ஹோட்டல் அறையில் அதை அணிந்து கொள்ள முற்பட்டபோது துப்பட்டாவைக் காணோம் என்பதை ஆர்த்தி கவனித்தாள். பின்பு தான் வேண்டுமென்றே அஜித் அந்த துப்பட்டாவை மும்பையிலேயே எடுத்து வைத்துவிட்டான் என்பதை அவள் அறிந்தாள். துப்பட்டா இல்லாமல் இந்த ஆடையை அணிந்து கொண்டு ஹோட்டல் lobby வழியாக வெளிஏ நிற்கும் கார் வரை நடந்து வருவதற்குள் ஆர்த்தியின் முகம் கோவைப்பழமாகச் சிவந்து விட்டது. சென்னையின் மாலை வெயில் சுள்ளென்று அந்த இளம் க்ளீவேஜ் மீது பட்டு அந்த இரண்டு globeகளும் சிவந்தன.
ஹாலில் மூன்று இரட்டை சோஃபாக்கள் இருந்தன. "உக்காருங்க சுப்பு சார்" என்று ராஜம் கைகாட்டிய சோஃபாவில் அவர் அமர்ந்தார். அவருக்கு எதிரில் இருந்த இருக்கையில் அஜித் அமர்ந்தான். இரண்டிற்கு நடுவில் இருந்ததில் பாபு அமர்ந்துகொண்டு அப்படியே ஆர்த்தியின் கை பிடித்து இழுத்து தன்னருகே அமர்த்திக்கொண்டார். கால் மீது கால் போட்டுக்கொண்டார். தன் இடது கையை ஆர்த்தியின் கழுத்தைச் சுற்றிப் போட்டார்.
"யூ ஹவ் காட் எ ரியலி ஸ்வீட் வொயிஃப் அஜித்." என்று அஜித்திடம் கூறிக்கொண்டே, அஜித்தின் மனைவியின் கன்னங்களைக் கிள்ளினார் பாபு.
இதையெல்லாம் பார்த்துக்கொண்டிருந்த ஜெயாவிற்கு சூடேறிக்கொண்டே போனது. இருந்தாலும் விருந்தாளிகளுக்கு பணிவிடை செய்யவேண்டாமா? சுப்பு அங்கிளின் கைகளிலிருந்து நாசூக்காக தன் கைகளை விடுவித்துக்கொண்டாள். அஜித்தையும் ஆர்த்தியையும் பார்த்து லேசாகப் புன்னகைத்தாள். "அங்கிள்,உங்களுக்குக் குடிக்க என்ன பிடிக்கும்?" என்று ராமசுப்புவிடம் கேட்டாள் ஜெயா.
"எனக்குக் குடிக்க... பிடிச்சது.. வந்து... உன்னோட.... " என்றபடி ராமசுப்பு ஜெயாவின் குண்டிகளைத் தடவினார். பேண்டியின் எலாஸ்டிக் அவருடைய விரலில் இடறியது.
"ஓஹ்.. அங்கிள்.. என்ன??" ராமசுப்புவின் விரல்கள் திடீரென்று வரம்பு மீறியதால் லேசாகத் துள்ளி ஒதுங்கினாள்.
"அது வந்தும்ம்மா... உன்னோட கை வண்ணத்துல எது கொண்டு வந்தாலும் குடிப்பேன்னு சொல்ல வந்தேன்." சமாளித்தவர் ஜெயாவைப் பார்த்து கண்ணடித்தார்.
"போங்க அங்கிள்..." சிணுங்கினாள்.
"ம்ஹும்.. எங்கயும் போகமாட்டேன். இன்னிக்கி ராத்திரியெல்லாம் உன் கூடவே இருக்கபோறேன்." என்று அவர் கூறியதும் எல்லோரும் கொல்லென்று சிரித்தனர். ஆர்த்தி மற்றும் ஜெயாவின் காதுகள் இது போன்ற பேச்சைக் கேட்டு கூச்சத்தில் ரத்தச் சிவப்பாயின.
பாபு இடைமறித்தார். "அதெல்லாம் ராமசுப்புவோட டேஸ்டும் என் டேஸ்ட் மாதிரித் தான். நம்ம ஸ்பெஷல் காக்டெயில் தெரியுமில்ல."
"தெரியும் மாமா. அப்ப.. அஜித்.. ஆர்த்தி...?"
"எல்லாருக்கும் ஒரே டைப் டிரிங் கொண்டு வந்துரு." என்று முடித்தார் ராமசுப்பு.
"ஓக்கே அங்கிள். ஜஸ்ட் ஒன் மினிட்." என்றவள் வெற்றிகரமாக தன் கரத்தை ராமசுப்புவிடமிருந்து மீட்டுவிட்டு வேகமாக உள்ளே ஓடிச் சென்றாள். அவள் போன திசையையே ராமசுப்பு காமத்துடன் வெறித்துப் பார்த்தார்.
"பாபு.. இவ்வளவு நாள் உன் மருமகளை நினைச்சி நினைச்சி ஏங்க வச்சிட்டே பாபு." என்று கூறிக்கொண்டே தன் நண்பனை நோக்கித் திரும்பினார். ஆனால் அங்கே நண்பன் காதில் விழுந்தது போல் தெரியவில்லை. ஏனென்றால் பாபு, ஆர்த்தியின் தோள் மீது ஒரு கை போட்டு, மற்றொரு கையால் அவளுடைய கன்னம், காது,மூக்கு என்று ஒவ்வொரு அங்கமாகத் தொட்டுப் பார்த்து பரவசப் பட்டுக்கொண்டிருந்தார். ராஜம் அஜித்தின் அருகே உட்கார்ந்து கொண்டு அவனுடன் பேசத் தொடங்கினாள்.
"ம்ஹும்ம். ரொம்பஸ் ஸ்பீட்." என்று ராமசுப்பு முணுமுணுத்தது உள்ளே சமையலறையில் காக்டெயில் பானத்தை ஆறு கோப்பைகளில் நிறப்பிக்கொண்டிருந்த ஜெயாவின் காதுகளில் விழுந்தது. அவளும் துடிப்பில் இருந்தாள். ராமசுப்பு அங்கிளின் அணைப்பில் எப்போது விழுவோம் என்ற துடிப்பில் இருந்தாள். அவரைப் பற்றி நிறையக் கேள்விப்பட்டிருந்தாள். அவருடன் உறவு கொள்ளவேண்டும் என்று பல நாட்களாகக் கற்பனையில் மிதந்தாள். இன்று அது நிறைவேறப் போகின்றது என்ற துடிப்பில் இருந்தாள். ஆறு கோப்பைகள் மற்றும் ஐஸ் கோப்பை & tongs எடுத்து ஒரு டிரேயில் வைத்து அதை எடுத்துக்கொண்டு ஹாலுக்கு வந்தாள்.
"இந்தாங்க அங்கிள்."
"தாங்க்யூ மை டியர் ப்ரெட்டி கேர்ள்."
ஜெயா மாமனாரைத் திரும்பிப் பார்த்தாள். பாபு மாமா இப்போது இருக்கும் நிலையில் அவர் முதலில் சுவைக்கப் போவது காக்டெயிலா, அல்லது ஆர்த்தியின் இதழமுதமா என்று தெரியவில்லை. அஜித்தும் ராஜம் அத்தையும் ஏதோ அவர்களுக்கு மட்டுமே கேட்கும் தொனியில் கிசுகிசுவென்று பேசிக்கொண்டிருந்தனர். பாபு அங்கிளின் சில்மிஷங்களுக்கு தன் மனைவி ஆர்த்தியின் ரியாக்ஷன் எப்படி என்ற ஆவலில் அஜித் ஓரக்கண்ணால் வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.
"ம்க்க்ம்ம்.. மாமா." குரலை லேசாகக் கனைத்துவிட்டு ஜெயா டிரேயை நீட்டினாள்.
No comments:
Post a Comment